عنوان مقاله :
نقش اعلان اراده در انشاء ايقاعات ايران و انگلستان
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
صالحي ابري، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - گروه حقوق، اصفهان، ايران , نيك دوستي، مجتبي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - گروه حقوق، اصفهان، ايران , جعفري فشاركي، محمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - گروه حقوق، اصفهان، ايران
كليدواژه :
اعلان , انشاء , اراده , ايقاعات , ايران , انگلستان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هدف از اين پژوهش، نقش اعلان اراده در انشاء ايقاعات ايران و انگلستان مي‌باشد. در عقود به نص ماده 191 قانون مدني، عقد ايجاد مي‌شود به قصد انشاء، انشاء در برابر اخبار است و مقصود اين است كه موضوع اراده بايد مسبب اثر حقوقي شود و نحوۀ اعلان، مؤثر در مقام نيست و از هر گونه‌اي كه اعلان باطني اعلام شود و مقصود حاصل شود، وافي مي‌باشد.
روش شناسي: تحقيق حاضر با روش توصيفي و تحليلي انجام شده است.
يافته ها و نتيجه گيري: بعضي از حقوقدانان اعلام اراده را در ايقاعات به جز مواردي كه مشخص است، موثر نمي‌دانند به خاطر يك طرفه بودن ايقاعات و برخي ديگر حكم ماده 191 قانون مدني را در ايقاعات به خاطر روابط انسانها در اجتماع و پيوسته بودن باطن آنها قبول كرده‌اند. به نظر مي‌رسد با توجه به اين كه فقه اماميه ماده 191 را در عقود لازم دانسته، اعلان اراده در ايقاعات هم به عنوان شرط وقوع لازم است. راهكاري كه مي‌توان ارائه كرد اين است كه اگر قانون‌گذار در انشاء ايقاعات نيز، مانند عقود، اعلان اراده را مصوب كند، خلاء‌ها و كاستي‌هاي اعلان اراده در ايقاعات برطرف خواهد شد. در اعمال حقوقي انگلستان، چه عقود و چه ايقاعات اعلام اراده شرط وقوع اعمال حقوقي است.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
عنوان نشريه :
تحقيقات حقوقي تطبيقي ايران و بين الملل
