ارائه مدلي براي ارتقاي نقش دانشگاه ها در توسعه پايدار

اين پژوهش با هدف ارايه مدلي براي ارتقاي نقش دانشگاه ها در توسعه پايدار انجام شده است. مطالعه حاضر از نظر هدف كاربردي، از نظر نوع داده ها آميخته، از نظر نحوه اجرا، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري در بخش كيفي را صاحب نظران و متخصصان حوزه توسعه پايدار تشكيل دادند كه ملاك انتخاب آنان معيارهايي مانند داشتن مقالات علمي-پژوهشي در زمينه موضوع بود. از طريق مصاحبه با 10 نفر از متخصصان، اشباع دادهها صورت پذيرفت و افراد به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. در بخش كمي، جامعه آماري شامل كليه اعضاي هيات علمي واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي علوم تحقيقات، تهران شمال، تهران جنوب، تهران غرب، تهران مركز و تهران شرق در سال 1397 بودند كه به استناد آمار كسب شده بالغ بر 15125 بود. نمونه گيري به صورت تصادفي- خوشه اي از بين جامعه پژوهش صورت گرفت. بر اساس جدول كرجسي و مورگان حجم نمونه حدود 400 نفر برآورد شد. در نهايت پس از توزيع تعداد 380 پرسشنامه جمع آوري و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. به منظور گردآوري داده ها از روش كتابخانهاي، مصاحبه نيمه ساختاريافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تحليل داده هاي كيفي از طريق كدگذاري باز و محوري صورت گرفت. تحليل داده هاي كمي نيز با استفاده از نرم افزار SPSS و LISREL انجام شد. در بخش آمار استنباطي از تحليل عاملي اكتشافي (تحليل مولفه هاي اصلي) براي تعيين حوزه هاي مدل و تحليل عاملي تاييدي با استفاده از تكنيك مدل يابي معادلات ساختاري و براي ارايه مدل از طريق نرم افزار AMOS استفاده شده است. در نهايت، مدلي مشتمل بر ابعاد و شاخص هاي توسعه پايدار، حوزه اثرگذار دانشگاهي و سازوكارهاي ارتقاي توسعه پايدار ارايه گرديد.