تبيين هايپرليپيدمي و نقش چربي‌هاي خون از منظر طب سنتي ايراني

هدف: اولين و شايع‌ترين علت مرگ‌و‌مير در جهان ناشي از حوادث قلبي‌عروقي است و افزايش چربي‌هاي خون (هايپرليپيدمي)يكي از عوامل خطر مهم و قابل كنترل اين بيماري‌هاست. ارتباط متابوليسم چربي‌ها با طيف وسيعي از بيماري‌ها‌، عوارض داروهاي شيميايي و توجه روزافزون جوامع بشري به استفاده از درمان‌هاي طبيعي، لزوم توجه علمي بيشتر به ديدگاه‌هاي ساير مكاتب درماني وطب مكمل را آشكار مي‌سازد. در اين مطالعه مروري به تبيين هايپرليپيدمي از منظر طب ايراني پرداخته شده است. روش ها: با استفاده از كليد واژه‌هاي شحم، پيه، چربي، بلغم، دسومت‌، دهن، سمين، هايپرليپيدمي در كتب معتبر پزشكي، پايگاه‌هاي علمي‌، نرم افزار نور و منابع معتبر طب ايراني به روش كتابخانه‌اي از دي ماه لغايت اسفند 1399پس از جمع‌آوري اطلاعات‌، به بررسي، تحليل محتوا وارائه نظرات پرداخته شد. يافته ها: بروز هايپرليپيدمي به عوامل متعددي بستگي دارد، تشخيص آن وابسته به تكنولوژي آزمايشگاهي بوده و در غالب اوقات علائم باليني واضحي ندارد. ازمهم‌ترين موارد قابل بررسي، توجه به نقش كبد، قلب، معده‌، اصول حفظ سلامتي و هضم‌هاي چهارگانه است. نتيجه گيري: هايپرليپيدمي كيفيتي است كه مي‌تواند پاتولوژيك و در مواردي هم فيزيولوژيك باشد. از نظر طب ايراني در اثر عدم تعادل اخلاط در داخل عروق حادث شده و منجر به غلظت و لزوجت بيشتر درقوام خون مي‌‌شود. در مواردي عرض ناشي از بيماري و در مواردي نيز مي‌تواند واكنش جبراني قوه مدبره بدن باشد. توجه به ديدگاه‌هاي مكتب طب ايراني مي‌تواند در جهت پيشگيري و بهبود مداخلات درماني مؤثر باشد.