مقايسه اثربخشي رويكرد هيجان - مدار و طرحواره- درماني بر مشكلات بروني سازي فرزندانِ مادران سرپرست خانوار

هدف اين پژوهش تعيين و مقايسه اثربخشي رويكرد هيجان مدار و طرحواره درماني بر مشكلات بروني‌ سازي فرزندان (دانش‌ آموزان) مادران سرپرست خانوار بود. اين پژوهش از نوع نيمه ‌تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون با دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را زنان سرپرست خانواري تشكيل دادند كه حداقل يك فرزند دانش‌ آموز داشتند. از اين جامعه بعد از غربالگري، 45 نفر با روش در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در سه گروه 15 نفري آزمايشي 1، گروه آزمايشي 2 و گروه كنترل، جايگزين شدند. يافته‌ هاي مورد نياز از طريق پرسشنامه نشانگان بروني ‌سازي آخنباخ در سه نوبت پيش‌ آزمون، پس‌ آزمون و آزمون پيگيري گردآوري شدند و با نرم‌ افزار SPSS و آزمونهاي اندازه‌گيري مكرر مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ‌هاي پژوهش نشان دادند كه ميانگين بروني‌ سازي نمره گروه هيجان مدار از 46/13 به 35/15 و گروه طرحواره درماني از 46/00 به 35/26 كاهش پيدا كرده و نتايج تحليل اندازه‌ گيري مكرر نشان داده است كه هر دو درمان هيجان مدار و طرحواره درماني بر كاهش مشكلات بروني ‌سازي فرزندان مادران سرپرست خانوار اثربخش است (p 0.001). نتايج مقايسه زوجي، نشان داد كه ميان اثربخشي دو درمان تفاوت معنا دار وجود ندارد.