تأثير حمايت اجتماعي ادراك ‌شده، سرمايه‌ هاي تحولي و روان‎‌شناختي و بهزيستي روان‌شناختي بر درگيري تحصيلي دانش ‌آموزان: آزمون الگويي مفهومي

هدف پژوهش حاضر، طراحي و ارزيابي الگويي ساختاري از متغيرهاي اجتماعي و فردي مؤثر بر درگيري تحصيلي بود. به اين منظور 511 دانش‌آموز سال سوم دبيرستانهاي شهر همدان (256 پسر و 255 دختر) در سال تحصيلي96-1395 به روش نمونه برداري خوشه‌اي چند مرحله اي تصادفي انتخاب شدند. آنها به پرسشنامه هاي حمايت اجتماعي ادراك‌شده (زيمت، دالم، زيمت و فارلي، 1988)، پروفايل سرمايه ‌هاي تحولي (بنياد پژوهشي مينه‌ سوتا، 2005)، سرمايه روان‌شناختي (لوتانز، آووليو، آوي و نورمن، 2007)، بهزيستي روان ‌شناختي (ريف، 1989) و درگيري تحصيلي سالملا-آرو و آپادايا (2012) پاسخ دادند. براي آزمودن الگوي پيشنهادي پژوهش، از روش الگويابي معادلات ساختاري، با تبعيت از رويكرد دومرحله‌اي اندرسون و گربينگ استفاده شد. الگوي پيشنهادي درگيري تحصيلي در جامعه پژوهش برازنده بود ( X2/DF = 0/004, AESM =1/87). تجزيه و تحليل داده ‌ها نشان داد كه اثر حمايت اجتماعي ادراك شده بر درگيري تحصيلي بيش از آنكه مستقيم باشد، غيرمستقيم است. بنابراين، سرمايه ‌هاي تحولي، سرمايه روان ‌شناختي و بهزيستي روان شناختي ميانجيگرهاي كامل و تقويت كننده ميان حمايت اجتماعي ادراك شده و درگيري تحصيلي اند. در اين ميان، نقش ميانجيگر بهزيستي روان‌ شناختي به عنوان متغير سطح دوم، از طريق سرمايه‌ هاي تحولي و سرمايه روان ‌شناختي بر درگيري تحصيلي تأييد نشده است. درنهايت مقادير مجذور همبستگيهاي چندگانه(R2) براي توابع ساختاري نشان داد كه اين الگو 37 درصد از واريانس درگيري تحصيلي را تبيين مي‌كند. نتيجه اينكه، با افزايش حمايتهاي اجتماعي ادراك شده مي‌ توان ميزان سرمايه ‌هاي تحولي، سرمايه روان‌ شناختي و بهزيستي روان ‌شناختي دانش‌ آموزان را بهبود بخشيد تا اين عوامل در كنار يكديگر شرايط ايجاد درگيري تحصيلي را براي آنان فراهم سازند.