هيجانهاي معلمان و رويكردهاي آموزش

پژوهشها نشان مي‌ دهند كه معلمان در محيطهاي آموزشي، اغلب انواعي از هيجانهاي مثبت مانند لذت، شادي، شور، گرمي و محبت و هيجانهاي منفي مانند خشم و ناكامي، غرور، خشم، سرخوردگي، اضطراب و گناه را تجربه مي ‌كنند. هيجانهاي مثبت سبب رشد رويكردهاي آموزشي انعطاف‌ پذير و هيجانهاي منفي سبب تضعيف آنها مي‌ شوند. در پژوهش حاضر، نقش هيجانهاي مثبت و منفي معلمان در رويكردشان به آموزش مورد مطالعه قرار گرفته است. جامعۀ آماري پژوهش همۀ معلمان دوره ابتدايي ناحيه يك آموزش و پرورش اهواز بوده كه از ميان آنها 132 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شده اند. براي گردآوري داده‌ها، از پرسشنامه هيجانهاي معلم ساخته چن (2016) و رويكردهاي آموزشي محقق‌ ساخته (1398) استفاده شده است. طرح پژوهش همبستگي است. نتايج مطالعه نشان داده كه ميان هيجانهاي مثبت معلمان و رويكردهاي آموزشي ارتباط مثبت و ميان هيجانهاي منفي و رويكردهاي آموزشي ارتباط منفي معنادار وجود دارد. نتايج رگرسيون نشان داد كه از ميان هيجانهاي مثبت و منفي فقط هيجان عشق توانست رويكرد آموزشي دانش آموز-محوري را پيش‌ بيني كند، درحالي ‌كه همه هيجانهاي مثبت و منفي توانستند رويكردهاي انتقال دانش به دانش آموز و تعامل معلم-دانش آموز را پيش‌ بيني كنند. اهتمام به هيجانهاي مثبت، به ‌ويژه عشق در رويكرد دانش آموز-محوري و انتقال دانش به دانش آموز و تعامل معلم-دانش آموز به هنگام آموزش ضروري است.