بررسي آزمايشگاهي عوامل موثر بر گذردهي جريان در سازه آبگير تحتاني متخلخل

.روش هاي متعددي براي آبگيري از رودخانه ها وجود دارد كه هر يك ويژگي ها و محدوديت هاي خاص خود را دارند. آبگيري به روش ثقلي به شيوه هاي مختلفي امكان پذير مي باشد كه استفاده از آبگير تحتاني متخلخل يكي از اين روش ها مي باشد. در پژوهش حاضر با ساخت مدل آزمايشگاهي در دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري و اجراي 54 آزمايش، تاثير دانه بندي و شيب سطح آبگير تحتاني متخلخل و نيز دبي ورودي بر ميزان دبي انحرافي آبگير بررسي شد. نتايج نشان داد ضريب دبي براي سطح افقي آبگير در دبي 11.9 ليتر بر ثانيه براي دانه بندي هاي با D50، 11.5 و 25 ميلي متر به ترتيب 0.053 و 0.068 است كه نشان دهنده افزايش ضريب دبي با افزايش D50 ذرات محيط آبگير است. همچنين ضريب دبي براي دانه بندي mm11.5= D50 در دبي 11.9 ليتر بر ثانيه براي شيب سطح 0 و 20 درصد به ترتيب 0.053 و 0.039 است كه نشان دهنده كاهش ضريب دبي با افزايش شيب سطح آبگير تحتاني است. با رسم تغييرات ضريب دبي جريان منحرف شده توسط آبگير نسبت به دبي ورودي مشاهده شد كه در دبي هاي كمتر تغييرات ضريب دبي نسبت به دبي ورودي بيشتر مي باشد ولي با افزايش دبي ورودي به مقدار ثابتي مي رسد. با بررسي داده هاي بدست آمده و استفاده از تحليل ابعادي و رگرسيون چند متغيره بين نتايج آزمايش ها، روابطي براي تخمين دبي و ضريب آبگذري براي اين آبگير پيشنهاد شده است.