برآورد تبخيرتعرق واقعي حوضه با استفاده از الگوريتم SEBS و منابع اطلاعاتي جهاني (مطالعه موردي: حوضه آبريز نيشابور)

بي‌ترديد مؤلفه‌ تبخيرتعرق واقعي در حوضه آبريز، از مهم‌ترين و پيچيده‌ترين مؤلفه‌هاي بيلان آب محسوب شده و تلاش‌ها در حوزه مطالعات و تحقيقات در اين زمينه، در دهه‌ي اخير روندي افزايشي داشته است. امروزه دانش سنجش‌ازدور و توسعه الگوريتم‌هاي مختلف برآورد تبخيرتعرق واقعي، ضمن امكان شناخت بهتر از خصوصيات سطح زمين، اطلاعات مكاني و برآوردهاي توزيعي واقعي تبخيرتعرق را ميسر ساخته كه اين مهم در كشور نيز مورد توجه واقع شده است. در همين راستا، در اين تحقيق سعي شده است تا با استفاده از روش سنجش ‌از دور و با به‌كارگيري الگوريتم SEBS و نيز بهره‌گيري از منابع اطلاعاتي جهاني كه اغلب به‌ندرت در ايران شناخته‌شده است، مقادير تبخيرتعرق واقعي در مقياس حوضه ـ سال برآورد گردد. درنهايت با استفاده از رويكرد فوق، ضمن ارزيابي و تحليل رفتارسنجي نتايج، برآوردهاي حاصل به‌صورت روزانه، ماهانه، فصلي و سالانه با مقادير حاصل از الگوريتم بيشتر شناخته‌شده SEBAL و نتايج مدل هيدرولوژيكي SWAT مقايسه گرديد. نتايج حاكي از بيش برآورد مقادير تبخيرتعرق واقعي حاصل از الگوريتم SEBS در مقايسه با الگوريتم SEBAL بوده و در عين حال، به نسبت وضع موجود، قابل قبول بودن اين نتايج است. به‌ويژه اينكه عوامل اصلي اين اختلاف، تفاوت دو الگوريتم در محاسبه شار گرماي محسوس و حساسيت بالاي الگوريتم SEBS به پارامتر دماي هوا و نيز استفاده از داده‌هاي زميني در الگوريتم SEBAL و عدم استفاده از آن‌ها در الگوريتم SEBS است. اين موضوع به‌ويژه در شرايطي كه با كمبود داده مواجه هستيم، بسيار حائز اهميت است.