آموزش الكترونيكي رياضي مبتني بر حل مسئله با طراحي نرم‌افزار جديد و بررسي تأثير آن بر عملكرد رياضي دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم

پيشينه اهداف: ازآنجايي‌كه روش آموزش مبتني بر حل مسأله  روشي كارا، پذيرفته‌شده و دانش‌آموز محور مي‌باشد و در اين روش يادگيرنده در كل فرآيند آموزش و يادگيري فعال است، روشي مناسب براي آموزش مفاهيم رياضي است. بااين‌حال پژوهشگران خاطرنشان كرده‌اند كه اجراي اين روش به شيوه سنتي با محدوديت‌هاي جدي نظير كمبود منابع مالي، كمبود زمان و كمبود تعداد آموزشگران ماهر روبرو است. درنتيجه پياده‌سازي اين روش به‌صورت الكترونيكي به‌منظور بهره‌گيري از امكانات موجود در فضاي مجازي ازجمله ابزار نوشتاري،دسترسي به منابع،بحث و تبادل نظر بين دانش‌آموزان و به اشتراك‌گذاري نظرات و ايده‌ها، يك ضرورت انكارناپذير است. هدف اصلي پژوهش حاضر، طراحي نرم‌افزار جديد بر پايه يادگيري مبتني بر حل مسأله (بنام نرم‌افزار تسهيل‌گر) و همچنين بررسي تأثير اين نرم‌افزار بر بهبود عملكرد رياضي دانش‌آموزان پايه سوم متوسطه دوم مي‌باشد. نرم‌افزار تسهيل‌گر با مشاوره گروهي از متخصصين زمينه فناوري آموزشي و رياضي براي يادگيري برخي از مباحث رياضي دوره متوسطه طراحي و توليد شده است. نرم‌افزار طراحي‌شده ضمن فراهم نمودن بستري مناسب براي آموزش رياضي در محيط‌هاي ديجيتال باعث افزايش فعاليت دانش‌آموزان در درس رياضي، صرفه‌جويي در زمان و هزينه‌هاي آموزش، فراهم آوردن امكان برگزاري آزمون‌هاي مستمر تشريحي براي دانش‌آموزان و خودارزيابي آنلاين در محيط‌هاي الكترونيكي مي‌شود.روش‌ها‌: پژوهش به روش نمونه‌گيري تصادفي و با تكيه بر روش پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شد. به اين منظور دو پيش‌آزمون و پس‌آزمون رياضي محقق ساخته در قالب هشت سؤال 20 نمره‌اي از كتاب پايه سوم متوسطه طراحي شد. گرد‌آوري داده‌ها با استفاده از آزمون پيشرفت تحصيلي معلم ساخته با ملاحظات تأمين روايي و پايايي، انجام شد. روايي محتوايي آزمون‌ها با روش لاووشه بررسي و مورد تائيد قرار گرفت. همچنين از روش دونيمه كردن براي بررسي پايايي آزمون‌هاي رياضي استفاده شد. بدين منظور از نرم‌افزار آماري به جهت بررسي و سنجش پايايي از ضريب دونيمه كردن استفاده گرديد و درنهايت براي آزمون‌هاي رياضي پايايي به مقدار ۷۸/۰ به دست آمد. شركت‌كنندگان در اين تحقيق 65 دانش‌آموز دختر و پسر پايه سوم متوسطه دوم از دو مدرسه در شهر تهران بودند كه با توجه به نمونه‌گيري تصادفي ساده و با تكيه بر فرمول كوكران، 32 دانش‌آموز به‌عنوان گروه آزمايش و 31 نفر به‌عنوان گروه كنترل از يك مدرسه  و همچنين 33 دانش‌آموز به‌عنوان گروه آزمايش و 30 دانش‌آموز به‌عنوان گروه كنترل از مدرسه ديگر انتخاب شدند. در گروه‌هاي آزمايش، آموزش رياضي به كمك نرم‌افزار تسهيل‌گر و در گروه‌هاي كنترل آموزش به روش سنتي انجام شد. داده‌ها از طريق آزمون رياضي جمع‌آوري و تحليل آن‌ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس و آزمون تعقيبي صورت گرفت.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين ميانگين نمرات پس‌آزمون دانش‌آموزان، در گروه‌هاي كنترل و گروه‌هاي آزمايش تفاوت معناداري وجود دارد. ميانگين نمرات پس‌آزمون گروه‌هاي آزمايش بيشتر از گروه‌هاي كنترل است.نتيجه‌گيري: درمجموع، يافته‌ها نشان داد كه ايده طراحي نرم‌افزار تسهيل‌گر با تأكيد بر آموزش مبتني  بر حل مسأله موفقيت‌آميز بوده و استفاده از اين نرم‌افزار در عملكرد رياضي دانش‌آموزان پايه سوم متوسطه تأثير مثبت و معناداري داشته است. درنتيجه مي‌توان از نرم‌افزار تسهيل‌گر به‌عنوان يك مداخله مفيد و كارآمد براي بهبود يادگيري درس رياضي استفاده كرد.