تاثير تحريك الكتريكي مستقيم مغز بر عملكرد اندام تحتاني با و بدون تمرين Step در بيماران مبتلا به سكته مغزي مزمن: يك كارآزمايي باليني تصادفي

هدف: هدف اين مطالعه بررسي اثر يك جلسه اي تحريك الكتريكي قشر مغز transcranial Direct Current Stimulation, tDCS به صورت آندي با و بدون تمرين Step بر عملكرد پاها در بيماران مبتلا به سكته مغزي مزمن مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع مداخله اي و كارآزمايي باليني بود. 40 بيمار مبتلا به سكته مغزي مزمن به صورت تصادفي در چهار گروه Sham tDCS-2، tDCS-1 ، 3- و tDCS + تمرين Step و 4- تمرين Step قرار گرفتند. آزمون Timed Up and Go در وضعيت نامتقارن پاها، پاي مبتلا عقب تر از پاي سالم، قبل و بعد از اعمال مداخله از آزمودني ها گرفته شد و زمان آن ثبت شد. تحريك الكتريكي مغز به صورت آندي (2 ميلي آمپر) بر روي ناحيه حركتي اوليه مغز به مدت 20 دقيقه اعمال شد. يافته ها: اثر تعاملي بين زمان و گروه ها معنادار شده است (0.003=P، 0.36= سايز تاثير). آزمون تعقيبي نشان داد كه زمان آزمون Timed up and go بعد از مداخله در بين گروه ها تفاوت معني داري با ساير گروه ها نشان نداده است (0.05 P). نتيجه گيري: استفاده از تحريك الكتريكي مغز به صورت آنودال به همراه Step و بدون آن، هر دو بر كاهش زمان آزمون TUG موثر واقع شدند ولي تفاوتي بين اين دو مداخله مشاهده نشده است.