تعيين عوامل مؤثر بر هموگلوبين گليكوزيله با استفاده از مدل رگرسيون جمعي

هدف: ديابت يك بيماري مزمن و غير واگير است كه سالانه هزينه هاي زيادي صرف درمان آن مي شود. يكي از روش هاي تعيين اين بيماري استفاده از هموگلوبين گليكوزيله است كه در اين مطالعه عوامل مؤثر بر آن با استفاده از مدل رگرسيون جمعي بررسي مي شود. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي، 130 بيمار ديابتي نوع دوم در شهر ايلام با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. متغيرهاي جنسيت، سن، وزن، قد، فشارخون سيستوليك و دياستوليك، سابقه پرفشاري، مصرف سيگار، سابقه ديابت در خانواده، پياده روي سريع حداقل 30 دقيقه، دور كمر و باسن، مقدار هموگلوبين گليكوزيله، ميزان قند ناشتا و متوسط حجم خون بررسي شدند. داده ها بر اساس پرسش نامه چك ليست ديابت كانادا گردآوري شدند. يافته ها: در مدل رگرسيون خطي ساده متغيرهاي دور كمر و دور باسن و در مدل رگرسيون خطي چندگانه متغيرهاي دور باسن و شاخص توده بدني بر مقدار هموگلوبين گليكوزيله تأثير معني داري داشتند (p 0/05). در مدل رگرسيون جمعي ساده، متغيرهاي دور كمر، دور باسن و قند خون ناشتا و در مدل جمعي چندگانه متغيرهاي دور كمر، دور باسن، مقدار قند خون ناشتا و شاخص توده بدني بر مقدار هموگلوبين گليكوزيله تأثير معني داري داشتند (p 0/05). نتيجه گيري: مدل رگرسيون جمعي با مقدار R^2 تعديل يافته 0/878 و آكائيك 603/464 در مقايسه با مدل خطي چندگانه با مقدار R^2 تعديل يافته 0/386 و آكائيك 844/73 (AIC) مدل مناسب تري در تحليل داده هاي هموگلوبين گليكوزيله است.