تدوين چارچوبي براي سنجش تجربه ماندگار گردشگران خارجي سفركرده به شهر تهران

صنعت گردشگري سهم عمده‌اي در ايجاد ارزش‌افزوده براي كشورها داشته و امروزه به‌عنوان يك منبع عظيم درآمد ارزي و داشتن ظرفيت‌هاي فراوان در ايجاد اشتغال در كانون توجه دولت‌ها قرارگرفته است. ايران كشوري با پيشينه تاريخي چند هزارساله و با داشتن ابنيه تاريخي فراوان، مناطق بكر طبيعي و آب‌وهواي متنوع مي‌تواند به مقصد جذابي براي گردشگران در سطح جهان تبديل شود و تجربه منحصربه‌فردي را براي آن‌ها به ارمغان آورد. لذا پژوهش حاضر به دنبال شناسايي و رتبه‌بندي ابعاد تجربه ماندگار گردشگران سفركرده به شهر تهران است. پژوهش جاري ازنظر هدف كاربرديتوسعه اي و ازنظر روش گردآوري اطلاعات توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش گردشگران خارجي سفركرده به شهر تهران در سال 1398 هستند كه براي تعيين حجم نمونه آماري از الگوي كومر و ولي استفاده شد و تعداد نمونه 400 نفر در نظر گرفته شد. جهت انتخاب اعضاي نمونه آماري از روش نمونه‌گيري تركيبي و براي جمع‌آوري داده‌ها از دو روش كتابخانه‌اي براي مرور ادبيات پژوهش و روش ميداني (توزيع و جمع‌آوري پرسشنامه) استفاده‌شده است. روايي محتوايي پرسشنامه توسط خبرگان مورد تائيد و پايايي آن به‌وسيله ضريب آلفاي كرونباخ (875/.) مورد تأييد قرار گرفت. تحليل داده‌ها با روش تحليل عاملي اكتشافي در نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان مي‌دهد ابعاد تجربه ماندگار گردشگران خارجي سفركرده به شهر تهران به ترتيب شامل موارد زير است: 1. تجربه پديده‌هاي جديد و خوب، 2. تجربه منحصربه‌فرد، 3. تجربه بهبود خود، 4. تجربه حسي، 5. تجربه ايده آل‌ها، 6. تجربه تعامل با افراد محلي، 7. تجربه كيفيت خدمات، 8. تجربه راهنماهاي محلي، 9. تجربه اخت پيدا كردن. تجربه‌هاي پديده‌هاي خوب و جديد در رتبه اول و تجربه اخت پيدا كردن در رتبه آخر اهميت ازنظر گردشگران خارجي سفركرده به شهر تهران قرار گرفت.