بررسي عدم قطعيت زنجيره ماركوف براي پيش بيني وضعيت هيدرولوژيك بر اساس وضعيت هواشناسي

بررسي و به كميّت درآوردن ميزان عدم قطعيت در نتايج پيش بيني مدل ها، مهم ترين گام، قبل از استفاده از نتايج مدل ها در تصميم گيري هاي مربوط به پروژه‌هاي منابع آب است. در اين پژوهش براي پيش بيني وضعيت هيدرولوژيكي حوضه با توجه به ميزان بارش در گام زماني قبل، از روش زنجيره ماركوف استفاده شد. هدف مطالعه حاضر تعيين ميزان عدم قطعيت پيش بيني با استفاده از باند اعتماد احتمال رخ داد وقايع در حالت‌هاي مختلف هواشناسي و هيدرولوژيكي مي باشد. براي ارزيابي عدم قطعيت حاصله در پيش‌بيني انجام شده به كمك ماتريس احتمال انتقال دوبعدي ماركوف، 20 دوره با وضعيت مشابه با شرايط تاريخي به روش مونت كارلو شبيه‌سازي شد. براي تعيين عدم قطعيت در برآورد ماتريس احتمال انتقال هيدروكليماتولوژي به دست آمده با روش زنجيره ماركوف، روش ناپارامتريك نسبت ها براي نمونه‌هاي بزرگ و روش دقيق مبتني بر آزمون نشانه براي ميانه درايه‌هاي ماتريس پيش بيني مورد استفاده قرار گرفت. نتايج ماتريس هيدروكليماتولوژي براي طولاني مدت نشان داد كه شرايط هيدرولوژيك تمايل به ماندن در حالت نرمال را دارد. نتايج تحليل عدم قطعيت نيز حاكي از آن بود كه آزمون نشانه  به عنوان يك روش ناپارامتريك در ارزيابي عدم قطعيت زنجيره ماركوف بهتر عمل مي‌نمايد و چون محدوده احتمالات انتقال از حالات مختلف هواشناسي به هيدرولوژي براي همه ايستگاه ها تقريباً يكسان مي باشد حوضه مورد مطالعه از نظر هواشناسي و هيدرولوژيكي حوضه اي همگن محسوب مي‌گردد.