تأثير كاربرد زئوليت و نيتروژن بر كيفيت، عملكرد و اجزاي عملكرد سيب‌زميني در شرايط مزرعه

براي بررسي تأثير كاربرد سطوح مختلف زئوليت و نيتروژن بر عملكرد و برخي ويژگي‌هاي كيفي سيب زميني، در شرايط مزرعه اي، آزمايشي به‌صورت اسپليت پلات، در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي و در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه كردستان در سال زراعي 1397 انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل كاربرد زئوليت كلينوپتيلوليت در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 15 تن در هكتار) به عنوان كرت اصلي و كاربرد نيتروژن در پنج سطح (صفر، 50، 100، 150 و200 كيلوگرم نيتروژن در هكتار) به عنوان كرت فرعي بودند. نتايج نشان داد در اثر كاربرد سطوح مختلف زئوليت عملكرد بيولوژيك، عملكرد غده، متوسط وزن غده‌، درصد ماده خشك غده به طور معني‌داري افزايش يافت، در حالي كه غلظت نيترات در غده به طور معني داري كاهش يافت. همچنين كاربرد نيتروژن سبب افزايش معني دار عملكرد بيولوژيك، عملكرد غده، درصد ماده خشك غده، متوسط وزن غده‌ و غلظت نيترات در گياه گرديد. بيش ترين عملكرد غده سيب زميني با كاربرد 200 كيلوگرم در هكتار نيتروژن و بيش ترين عملكرد غده و شاخص برداشت با مصرف 10 تن در هكتار زئوليت بود. عملكرد غده در اين تيمار در مقايسه با تيمار شاهد (بدون كاربرد زئوليت) 9/13% بيش تر بود. به طور كلي نتايج اين پژوهش نشان داد كاربرد زئوليت در سطح 10 تن در هكتار مي تواند راهكار مناسبي در بهبود عملكرد و كيفيت سيب زميني باشد.