مدل‌سازي و ارزيابي ضريب دبي سرريزهاي كنگره‌اي قوسي با روش‌هاي آزمايشگاهي و فرامدلي

سرريزهاي غيرخطي كنگره اي، ضمن برخوردار بودن از مزيت هاي اقتصادي، قابليت عبوردهي بيشتري را نسبت به سرريزهاي خطي دارند. الگوريتم هاي هوشمند به دليل توانايي زياد در كشف رابطه هاي دقيق پيچيده ي مخفي بين پارامترهاي مستقل موثر و پارامتر وابسته و همچنين صرفه جويي مالي و زماني، جايگاه بسيار ارزشمندي بين پژوهگشران پيدا كرده اند. در اين پژوهش عملكرد  الگوريتم هاي پشتيبان بردار ماشين (SVM) و برنامه ريزي بيان ژن (GEP) در پيش بيني ضريب دبي سرريزها ي كنگره اي قوسي به كمك 226 سري داده ي آزمايشگاهي بررسي مي شود.  پارامترهاي هندسي و هيدروليكي مورد استفاده در اين پژوهش شامل بار آبي كل (Ht)، ارتفاع سرريز (P)، زاويه سيكل قوسي (θ)، زاويه ديواره سيكل (α)، عدد فرود (Fr)، طول ديواره سيكل (Lc)، عرض يك سيكل (w)، طول دماغه سرريز (A)، افزايش ارتفاع سرريز به مقدار 15 %، تغيير فرم تاج سرريز به شكل ربع دايره اي (U) بودند. نتايج آزمايشگاهي نشان داد كه زاويه سيكل قوسي (θ) و زاويه ديواره سيكل (α) پارامترهاي موثر در تعيين ضريب دبي بوده و بيشينه ضريب دبي، متعلق به سرريز كنگره اي قوسي با زاويه سيكل قوسي40 درجه مي باشد. نتيجه شبيه سازي عددي نشان داد تركيب پارامترهاي (c، u،  ، ، ، ) و (c، u،  Fr، ، ، ) به ترتيب در الگوريتم هاي SVM و GEP در مرحله ي آزمون با شاخص هاي ارزيابي (R2=0.9791, RMSE=0.03, DC=0.9776) و (R2=0.9871, RMSE=0.0231, DC=0.9856), در مقايسه با ديگر تركيب ها منجر به بهينه ترين خروجي شده است كه نشان دهنده دقت بسيار مطلوب هر دو الگوريتم در پيش بيني ضريب دبي جريان است.