كاربرد طرح‌واره‌هاي تصويري و استعاره‌هاي مفهومي در شعر انحطاط با تكيه بر مطالعات قرآني

Application of pictorial schemas and conceptual metaphors in poetry of degeneration relying on Quranic studies

در ميان اساليب زيباشناختي علم بيان، استعاره از رساترين و كارآمدترين ابزارهايي است كه كاربرد آن بيش‌تر براي مفاهيم انتزاعي و دور از ذهن است تا فهم آن را ملموس و عيني كند و پيوسته مي­ كوشد تا با ايجاد نوعي ساختارشكني در معنا و واژگان توجه مخاطب را به خود جلب كند. از اين طريق ساختار مفهومي و بنيادي را پديد مي­آورد كه براي انديشيدن امور انتزاعي­تر به كار مي ­روند. اين ساختارهاي زباني همان طرح­واره ­هاي تصويري هستند. طرح­واره ­ها در حقيقت، فرآيندي از ساختارهاي شناختي زبان هستند كه به واسطه تجربه­ هاي فيزيكي انسان در برخورد با جهان خارج به وجود مي ­آيند. كوتاه سخن آنكه، ذهن قادر است داده ­هاي دريافتي محيط را مورد پردازش قرار داده و مفاهيم پيچيده معنايي را در بافت زباني- گفتاري واكاوي و رمزگشايي كند. گفتني است كه در ساختار قصيده­ هاي سنتي و متون قرآني، قصايد حماسي و شعر رثا سهم بسزايي را در اين باره دارا هستند.

Among the aesthetic forms of rhetoric, metaphor is one of the most eloquent and efficient tools that are used more for abstract concepts to make its understanding tangible and objective, and it constantly tries to attract the attention of the audience by creating a kind of deconstruction in the meaning and words. In this way, it creates a conceptual and fundamental structure that is used to think about more abstract matters. These linguistic structures are the same as pictorial schemas. Schemas are a process of language cognitive structures created by human physical experiences in dealing with the outside world. In short, the mind is able to process the input data of the environment and to analyze and decode complex semantic concepts in the linguistic-speaking context. It is worth mentioning that in the structure of traditional ode and Quranic texts, epic poems and eloquent poems have a significant role in this regard.