نقش واسطه‌اي تاب‌آوري در رابطه بين تماميت‌خواهي زوجي و طلاق عاطفي در زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه‌اي تاب‌آوري در ارتباط بين مؤلفه‌هاي تماميت‌خواهي زوجي و مؤلفه‌هاي طلاق عاطفي انجام شد. اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري، شامل كليه زنان متاهل ساكن منطقه 13 شهر تهران در سال 1399 مي‌شود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 360  نفر از آن‌ها انتخاب شدند. ابزارهاي به كار برده شده شامل پرسش‌نامه طلاق عاطفي، پرسش‌نامه تماميت‌خواهي زوجي و پرسش‌نامه تاب‌آوري بود. داده‌هاي جمع‌آوري شده به وسيله شاخص‌هاي آمار توصيفي و همچنين روش‌هاي همبستگي پيرسون و تحليل مسير بررسي شدند. يافته‌ها نشان داد كه بين تمام مؤلفه‌هاي طلاق عاطفي، تاب‌آوري و مؤلفه‌هاي تماميت‌خواهي زوجي ارتباط معناداري وجود دارد (P 0/05 ). همچنين تاب‌آوري در ارتباط بين تمام مؤلفه‌هاي تماميت‌خواهي زوجي با تمام مؤلفه‌هاي طلاق عاطفي نقش واسطه‌اي ايفا مي‌كند. نتايج نشان داد تاب‌آوري مي‌تواند در كنترل تماميت‌خواهي زوجي و نيز طلاق عاطفي نقش مثبتي ايفا كند.