شبيه سازي و تحليل اثرات پوشش‌هاي طولي و عرضي تصوير بر كيفيت بازسازي سه-بعدي در فتوگرامتري پهپاد و تعيين مقدار بهينه پوشش هاي فوق

انتخاب پوشش طولي و عرضي مؤثر و بهينه با توجه به كيفيت، سرعت، هزينه و هدف هر عمليات فتوگرامتري پهپاد، به‌عنوان يك پارامتر مهم تلقي مي شود. تا به امروز تحقيقات متعددي به‌صورت عمليات اجرايي سعي و خطا براي اين منظور انجام پذيرفته است اما اين‌روش ها به دليل هزينه بالا وزمانبر بودن، هنوز نتوانسته اند رفتارسنجي كاملي از تأثير پارامترهاي پوشش طولي و عرضي در كيفيت بازسازي سه‌بعدي را به دست دهند. در اين مقاله با توجه به محدوديت‌هاي زمان و هزينه، يك روش شبيه سازي براي بررسي جامع رفتارسنجي تأثير پوشش طولي و عرضي تصاوير در كيفيت بازسازي سه‌بعدي در فتوگرامتري پهپاد مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور، با توجه به پيچيدگي موضوع و براي ساده سازي آن، مسأله بازسازي سه‌بعدي يك نقطه فرضي از مشاهدات تصويري با پوشش‌هاي مختلف توسط شبيه سازي تحليلي مونت كارلو مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج حاصل از آزمون‌هاي انجام شده در پنج حالت ايده آل، عالي، خوب، متوسط و بد، نشان مي دهد تغيير پوشش‌هاي طولي و عرضي ميتواند خطاي مسطحاتي را تا 10 برابر و خطاي كامل بازسازي سه بعدي را تا 5 برابر بهبود دهد. همچنين مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه براي دستيابي به كيفيت بالاتر بازسازي سه‌بعدي، وقتي مجموع پوشش طولي و عرضي بيشتر از 120% باشد، بهتر است اختلاف پوشش‌ها افزايش يابد و وقتي كمتر از 120% است، بهتر است اختلاف پوشش‌ها كاهش يابد. به علاوه اگر لازم است يكي از پوشش‌ها زير 50 درصد انتخاب شود پوشش ديگر بين 85 تا 95 درصد در نظر گرفته شود يا هر دو پوشش بالاي 50 درصد انتخاب شوند تا كيفيت بازسازي سه‌بعدي از دست نرود. در اين تحقيق براي اولين بار فرايند جديدي در چهار گام بر مبناي الگوريتم جبهه پرتو به منظور شناسايي و انتخاب پوششهاي تصويري بهينه معرفي گرديد.