تحليل كاپيولاي مناسب براي مدلسازي ساختار وابستگي داده‌هاي تاخير تروپسفري در بخش كوهستاني اروپاي مركزي

پايين ترين لايه اتمسفر تحت عنوان تروپوسفر يكي از مهم ترين لايه هاي اتمسفري از منظر انتشار امواج الكترومغناطيس محسوب مي شود. تغييرات اين لايه تحت تاثير پارامترهاي مختلفي بوده و سيگنال هاي ارسالي از ماهواره ها در عبور از آن، تحت تاثير محيط دچار تاخير مي شوند. در مدل سازي تروپسفر، عدم آگاهي از ساختار وابستگي تاخير هاي مايل تروپسفري، به كارگيري توابع پايه مناسب را بسيار پيچيده مي نمايد. از طرف ديگر، در رويكرد مبتني بر گسسته سازي مدل (توموگرافي) ، براي انتخاب ابعاد (رزولوشن) زماني و مكاني مناسب در كنار به كارگيري تابع دلتاي ديراك به عنوان تابع پايه مورد نياز، در نظر گرفتن ساختار وابستگي داده ها (تاخير هاي اتمسفري) حائز اهميت است. در اين مقاله استفاده از كاپيولا به عنوان روشي جهت مدلسازي كامل ساختار وابستگي داده ها، به منظور ارزيابي مدل وابستگي مناسب براي تاخير زنيتي تروپسفري در ابعاد محلي در منطقه جنوب شرقي آلمان و بخشي از اتريش و جمهوري چك در بازه زماني 6 ماهه مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور 4 كاپيولاي ارشميدسي متداول با مدل هاي وابستگي متفاوت فِرانك، كِلِيتون، گامبِل و علي ميخاييل حق (AMH)، بررسي گرديد. سپس با استفاده از دو معيار متداول اطلاعات آكائيك (AIC) و اطلاعات بيزين (BIC)، كاپيولاي مناسب براي مدلسازي داده ها تشخيص داده شد. بر اساس نتايج حاصل، هر دو معيار كاپيولاهاي مشابهي را پيشنهاد مي دهند. كاپيولاي پيشنهادي در بيشتر موارد گامبِل است كه كاپيولايي نامتقارن و داراي وابستگي هاي دُمي به ويژه وابستگي دُمي بالا است. اين موضوع بيانگر تمركز وابستگي در اين كميت بر روي مقادير بزرگتر آن است. اين مسئله، احتمال داشتن مدلي با ابعاد متغير با توجه به ساختار وابستگي را براي پديده هاي تروپوسفري قوت مي بخشد و مؤيد اين مهم است كه در نظر گرفتن ضريب همبستگي پيِرسون به تنهايي در مدلسازي هاي ناحيه اي تروپوسفري در همه موارد الزاما صحيح نمي باشد.