بررسي اثر فرايند ترمومكانيكي بر ريزساختار و مقاومت به خوردگي فولاد زنگ‌نزن آستنيتي 321

در اين پژوهش، تغييرات ريزساختار در فرايند ترمومكانيكي و تأثير آن بر خواص خوردگي فولاد زنگ‌نزن آستنيتي 321 بررسي شد. آزمون طيف‌سنجي پراش انرژي پرتو ايكس و ميكروسكوپ نوري به‌ترتيب براي شناسايي رسوبات و ريزساختار استفاده شدند. به‌منظور ارزيابي خواص خوردگي، آزمون‌هاي پلاريزاسيون پتانسيوديناميك و طيف‌سنجي امپدانس الكتروشيميايي انجام شد. ابتدا نمونه اوليه تحت عمليات نورد سرد در كاهش ضخامت 90 درصد در دماي نيتروژون مايع قرار گرفت و در ادامه عمليات آنيل در دماهاي 750، 850 و 1050 درجه سانتي‌گراد در زمان 10 دقيقه، روي آن انجام شد. نتايج نشان داد كه نورد سرد شديد موجب بهبود جزئي خواص خوردگي مي‌شود و در نمونه‌هاي آنيل شده با يكنواخت‌تر شدن ريزساختار، برگشت بيشتر فاز مارتنزيت به آستنيت و كاهش اندازه دانه، مقاومت به خوردگي افزايش مي‌يابد. نمونه‌هاي آنيل شده در دماي 850 درجه سانتي‌گراد با مقاومت پلاريزاسيون (kΩ.cm2) 200.8 و دماي 1050 درجه سانتي‌گراد با مقاومت پلاريزاسيون (Ω.cm2) 800.3 به‌ترتيب داراي بيشترين و كمترين مقاومت به خوردگي در مقايسه با ساير نمونه‌ها بودند.