اثربخشي برنامه ي تاب آوري پنسيلوانيا بر بهزيستي ذهني و فشار رواني ناشي از انتظارات تحصيلي دانش آموزان با آسيب بينايي شهر تهران

The Effectiveness of Pennsylvania Resilience Program on Mental Well-being and Academic Stress among Students with Visual Impairment in Tehran

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي برنامه تاب‌آوري پنسيلوانيا بر بهزيستي ذهني (رضايت از زندگي و عواطف مثبت-منفي) و فشار رواني ناشي از انتظارات تحصيلي دانش‌آموزان با آسيب بينايي شهر تهران انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع تجربي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با آزمون پيگيري بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول (12-15 سال) داراي آسيب بينايي شهر تهران در سال 1397تشكيل دادند كه مدرسه شهيد محبي به شيوه غيرتصادفي انتخاب گرديد. تعداد 32 نفر از دانش‌آموزان داراي آسيب بينايي اين مدرسه، به صورت نمونه‌گيري تصادفي انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه 16 نفر) گمارده شدند. سپس برنامه تاب‌آوري پنسيلوانيا در قالب 7 جلسه، هر هفته دو جلسه به صورت گروهي به گروه آزمايش آموزش داده شد. براي جمع‌آوري اطلاعات از مقياس عواطف مثبت-منفي، مقياس رضايت از زندگي و مقياس فشار رواني ناشي از انتظارهاي تحصيلي استفاده شد. جهت تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كوواريانس و نرم‌افزار آماري SPSS23 استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش برنامه تاب‌آوري پنسيلوانيا به صورت معناداري موجب افزايش رضايت از زندگي و عواطف مثبت و نيز موجب كاهش ميزان عواطف منفي و فشار رواني تحصيلي در گروه آزمايش گرديد (01/ 0 >p). اين نتايج در دوره پيگيري نيز حفظ شد (01/ 0 >p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان گفت كه برنامه تاب‌آوري پنسيلوانيا بر بهزيستي ذهني و فشار رواني تحصيلي دانش‌آموزان داراي آسيب بينايي موثر مي‌باشد.

Background & Purpose: The purpose of this study was to determine the effectiveness of Pennsylvania resilience program on mental well-being (satisfaction of life and positive-negative emotions) and academic expectations stress in students with visual impairment in Tehran. Materials and Method: This experimental study was a pretest-posttest design with a follow-up test. The statistical population of the present study consisted of all first grade high school male students (12-15 years) with visual impairment in Tehran in 2019 that Shahid Mohebbi School was selected non-randomly. Thirty two students with visual impairment at the school were randomly selected and assigned to two experimental and control groups (16 in each group). Then the Pennsylvania Resilience Program was conducted in 7 sessions per week for two sessions. The Positive-Negative Affective Program, Life Satisfaction Scale and the Academic Expectations Stress Inventory were used as the research instruments. .Analysis of covariance and SPSS23 statistical software were used to analyze the data. Results: The results showed that education of Pennsylvania’s Resilience program significantly increased Life Satisfaction and Positive Emotions while it reduced Negative Emotions and Academic Stress in the experimental group (P< 0/01). These results were also preserved in the follow-up test (P< 0/01). Conclusion: The results of the present study show that Pennsylvania’s Resiliency Program can be used to improve the mental health of individuals against stress and improve their mental well-being.