مقايسه اثربخشي نقاشي درماني و بازي درماني گروهي بر اضطراب و حرمت خود دانش آموزان با اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي

Comparison of the effectiveness of painting therapy and group play therapy on anxiety and self-esteem of students with Attention Deficit / Hyperactivity Disorder (AD/HD)

زمينه و هدف: اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي، از شايع‌ترين اختلال‌هاي كودكان است كه سازگاري كلي زندگي را مختل مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي بازي درماني گروهي و نقاشي درماني بر اضطراب و حرمت خود دانش آموزان پسر با اخت الل نارسايي توجه/ بيش فعالي در مقطع ابتدايي انجام شده است. روش: پژوهش از نوع پژوهش‌هاي كاربردي بود كه به شيوه شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه آماري شامل دانش آموزان با اخت الل نارسايي توجه/ بيش فعالي نواحي 1 و 2 سنندج در سال تحصيلي 98-99 بود كه در 3 گروه 15 نفري قرار گرفتند. آزمودني‌هاي گروه يكم، يك دوره 10 جلسه اي به صورت 2 جلسه در هفته تحت مداخله بازي درماني گروهي قرار گرفتند. آزمودني‌هاي گروه دوم نيز 10 جلسه تحت مداخله نقاشي درماني قرار گرفتند، در حالي كه آزمودني‌هاي گروه كنترل هيچ مداخلهاي دريافت نكردند. در اين پژوهش براي گردآ وري داده‌ها از پرسشنامه حرمت خود كوپراسميت(1967) و پرسشنامه اضطراب اسپنس نسخه ي كودكان ( 1999) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها، تحليل كوواريانس تك متغيري به كار رفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه كه بازي درماني گروهي نسبت به نقاشي درماني، تاثير بيشتري در كاهش اضطراب دانش آموزان پسر مقطع ابتدايي با اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي دارد. همچنين يافته‌ها نشان داد، بازي درماني گروهي بر افزايش حرمت خود موثر بود، اما نقاشي درماني تاثيري نداشت. نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان از بازي درماني گروهي و نقاشي درماني در جهت كاهش اضطراب و افزايش حرمت خود دانش آموزان پسر مقطع ابتدايي با اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي به عنوان يك روش درماني استفاده كرد.

Background & Purpose: Attention Deficit / Hyperactivity Disorder (ADHD) is one of the most common disorders in children that disrupts the overall adjustment of life. The aim of this study was to compare the effectiveness of group play therapy and painting therapy on anxiety and self-esteem of students with ADHD. Method: The research was an applied research that was conducted by quasi-experimental method with a pre-test -post-test design with a control group. The statistical population included students with ADHD in educational Districts 1 and 2 of Sanandaj in the academic year of 2019-2020, who were divided into 3 groups of 15 people. The subjects in the first group underwent group play therapy intervention, for a period of 10 sessions. The subjects of the second group also underwent 10 sessions of painting therapy intervention, while the subjects of the control group did not receive any intervention. In this study, Self-esteem Questionnaire (Coopersmith, 1967) and Spence Anxiety Questionnaire (1999) were used to collect data. Univariate analysis of covariance was used to analyze the data. Results: The results showed that group play therapy had a more effect on reducing anxiety in primary school male students with ADHD than painting-therapy. The findings also showed that group play therapy was effective in increasing self-esteem, but painting therapy was not effective. Conclusion: According to the obtained results, group play therapy and painting therapy can be used as a treatment method to reduce anxiety and increase self-esteem of primary students with ADHD.