كليدواژه :
رودلف كارنپ , تأييدپذيري , معناداري , باور ديني , اثبات وجود خدا
چكيده فارسي :
كارنپ به عنوان شاخص‌ترين نماينده پوزيتيويست‌هاي منطقي جمله مشهوري دارد مبني بر اينكه مابعدالطبيعه بي‌معنا است. در نگاه اوّل به نظر مي‌رسد كه هرگونه باور مذهبي، به خصوص باور به خدا، با چهارچوب فلسفۀ كارنپ ناسازگار است. از آنجا كه كارنپ اخلاق را نيز مانند مابعدالطبيعه بي‌معنا مي‌داند ولي رفتارهاي اخلاقي را با ارزش مي‌شمارد، شايد به نظر برسد كه در چهارچوب كارنپي حداكثر بتوان رفتارهاي مذهبي را نيز، در عين بي‌معنا بودن ادّعاهاي مذهبي، با ارزش تلقّي كرد. برخلاف داوري عجولانۀ بالا، گرچه باور به خداي فلاسفه در چهارچوب فلسفۀ كارنپ جايگاهي ندارد، اما باور به خداي اديان با مباني فلسفي كارنپ كاملاً سازگار است. در نظر كارنپ تنها تجربه است كه منشأ شناخت قرار مي‌گيرد و تمام احكام تجربي صرفاً احتمالي هستند. در عين حال، باور به درستي احكام تجربي كاملاً معقول است، گرچه اين احكام ضرورتاً صادق نيستند. در اين مقاله نشان داده مي‌شود كه به همان نحوي كه احكام علوم تجربي در نزد كارنپ مقبول واقع شده و تثبيت مي‌شوند، مي‌توان گزاره‌هاي ديني از جمله ادّعاهاي اديان دربارۀ خدا را در چهارچوب كارنپي به طور معقول تثبيت نمود.
چكيده لاتين :
Carnap, the most prominent logical positivist, has a famous sentence that metaphysics is nonsense. At the first glance, it seems that any religious belief, especially the belief in God, is illegitimate according to Carnap’s philosophical principles. Since Carnap holds the same view regarding the meaningfulness of ethical beliefs and at the same time regards ethical behaviour valuable, it looks in similar way that at its best, in Carnapian framework, it might be reasonable to value following religions and to reject religious belief simultaneously. However, contrary to such superficial judgment, though the belief in philosophers’ God has no place in Carnap’s philosophical framework, the belief in religions’ God is totally consistent with his philosophical principles. For Carnap, experience is the only source of knowledge and all empirical judgements are merely probable. However, it is reasonable to believe and be certain about the truth of empirical sentences. Here, we show that one can establish one’s belief in religious factual claims, including claims about God, in the same way that Carnap establishes his belief in the claims of natural sciences.
