نقش «اخلاق ارتباطي» در تبليغ مكتب تشيّع با تأكيد بر آموزه‌هاي رضوي

The role of "communication ethics" in propagating the Shiite school with emphasis on Razavi teachings

يكي ازحوزه‌هاي اخلاق كاربردي در بُعد حرفه‌اي، «اخلاق تبليغ» است كه ساحت‌هاي مختلف تبليغات را در بر مي‌گيرد. در اين بين، تبليغ دين دركارآيي و اثربخشي و جذب حدّاكثري مخاطبان، محتاج اخلاق ديني تبليغ است. اين مقاله با روش توصيفي ـ تحليلي، به بيان خصوصيات حرفه‌اي مبلّغ ديني دررسالتِ دعوت پرداخته و روشن مي‌سازد كه مبلّغ دين علاوه برمهارت دين‌شناسي و برخورداري از «چشم مسأله‌ياب» در رصدكردن شبهات، بايد درخودسازي وتعامل اخلاقي باخويشتن، پيشقدم بوده و اهل جاذبه باشد. استنباط و تحليل مؤلفه‌هاي «الگوي اخلاق ارتباطي» مؤثّر در تبليغ مكتب تشيّع با تأكيد بر آموزه‌هاي رضوي، از مسائل و يافته‌هاي مهم اين پژوهش محسوب مي‌شودكه عبارتنداز: گفتگوي صلح آميز «درون مذهبي» و «برون مذهبي»؛ تقويت «هوش عاطفي ـ هيجاني» (EQ)؛ نيازسنجي و ظرفيت شناسي مخاطبان (آشنايي با نيازها، روحيه و زبانِ پيام‌گيرندگان)؛ دعوت به دين با غير زبان (شيوه نفوذ در دل)؛ تعصّب‌گريزي و التزام به عقلانيت؛ و مهرورزي و احترام به عقيده مخالف.

One of the areas of applied ethics in the professional dimension is " propagating ethics", which covers various areas of advertising. In the meantime, propagating religion in the efficiency and effectiveness and attracting the maximum audience, requires the religious ethics of propaganda. This article uses a descriptive-analytical method to express the characteristics of a professional missionary in its mission. The study clarifies that a missionary, in addition to his theological skills and being a "problem-finder" in observing doubts, should be pioneering in self-creation and moral interaction. The inference and analysis of the components of the "model of communication ethics" effective in propagating the Shiite school with emphasis on the teachings of Razavi, is one of the important issues and findings of this study. These components are: peaceful dialogue "inside religion" and "outside religion"; Strengthening "emotional intelligence" (EQ); Assessment of needs and capacity of the audience (familiarity with the needs and language of the recipients); Invitation to religion by penetrating into the hearts rather than orally; Avoidance of Bias and commitment to rationality; and showing affection and respect for anyone who disagrees.