پديد آورندگان :
طاهري سرمد، فائزه دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران , عين يفر، عليرضا دانشگاه تهران - پرديس هنرهاي زيبا - گروه معماري، تهران، ايران , شاهچراغي، آزاده دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات - گروه معماري، تهران، ايران
كليدواژه :
توانمندسازي فضا , تعريف فضا , تركيب فضا , سازگاري فضا
چكيده فارسي :
فضا به‌عنوان جوهره معماري نيازمند شيوه‌هايي جهت تقويت و استفاده بهينه از خرد فضاها است كه از آن‌ها به‌عنوان شيوه‌هاي توانمندسازي خرد فضا ياد مي‌شود. شيوه‌هايي كه جامعه‌ها در زمان و مكان مشخص، براي توانمندسازي فضا در تعامل با سرزمين، تاريخ و توان‌هاي محيطي و همچنين شيوه زندگي خود استفاده كرده‌اند. هدف اين پژوهش بررسي شيوه‌هاي توانمندسازي خرد فضاها در خانه مي‌باشد؛ تا در اين شيوه‌ها، راهكارهاي مؤثر براي بهبود كيفيت مسكن معاصر به‌دست آيد. اين پژوهش به دنبال پاسخگويي به اين پرسش‌ها است: شيوه‌هاي توانمندسازي خرد فضاها كدامند؟ شيوه‌هاي توانمندسازي خرد فضاها در خانه‌هاي تاريخي و معاصر به چه شكل مي‌باشد؟ چه راهكارهايي براي استفاده از شيوه‌هاي توانمندسازي خردفضاها در مسكن امروز وجود دارد؟ اين تحقيق به روش كيفي انجام شده و براي ارزيابي نهايي از تحليل داده‌ها بهره گرفته‌است. اين مطالعه ابتدا به باز تعريف مفاهيم و روش‌هاي توانمندسازي خرد فضاها مي‌پردازد و در ادامه با برگزيدن خانه‌هاي دوره قاجاريه، پهلوي و معاصر از سه بافت كهن، مياني و جديد شهر كرمانشاه به‌عنوان منبع و با مطالعات ميداني و حضور در اين خانه‌ها به بررسي خردفضاها و بررسي تطبيقي اين خانه‌ها پرداخته است.در اين مسير از مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي و تحليل نقشه‌ها استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه تفاوت معماري سنتي و معماري امروزي در چگونگي طراحي همگرا و واگرا در عناصر معماري مي‌باشد. سازمان فضايي خانه كه در خانه‌هاي سنتي به‌صورت همگرا، جوانب گوناگوني ازجمله پاسخگويي به شيوه زندگي، ايجاد تنوع نوري و چشم‌اندازي، برقراري ارتباط متقابل با طبيعت و تأمين ايستايي و آسايش را نظام مي‌بخشيد و يكپارچه مي‌ساخت، در خانه‌هاي معاصر به سمت واگرايي سوق داده مي‌شود. شيوه‌هاي طراحي همگرا مستلزم استفاده از شيوه‌هاي توانمندسازي خردفضاهاست
چكيده لاتين :
To enhance the performance of space, as the essence of architecture, it is required to strengthen and optimally use micro-spaces. The methods applied to this end are referred to as "micro-space empowerment methods". These methods have been applied at specific times and in given places to organize space by each society to interact with the territory, history, environmental capabilities, as well as lifestyle. The present study aims to investigate the empowerment methods of micro-spaces in the home to identify effective solutions to improve the quality of contemporary housing. So, the research questions are as follows: What are the micro-space empowerment methods? How are the micro-spaces in historical and contemporary houses empowered? How can micro-space empowerment methods be applied in today's housing? The present study is qualitative research carried out using data analysis. In the present study, first, the concepts related to micro-space empowerment are redefined and micro-space empowerment methods are described. Next, three houses belonging to three Qajar, Pahlavi, and contemporary eras are selected from the three old, middle, and new textures of Kermanshah City as a source, and their micro-spaces are studied and compared by library studies, field studies, and observations. The results indicate that traditional architecture and modern architecture are different in the design of architectural elements. In traditional houses, there is a convergent spatial organization through which various aspects such as responding to lifestyle, diverse lighting and landscape, interaction with nature, and comfort, are organized and integrated, while in contemporary houses, they are provided in a divergent design. Convergent design methods require the use of micro-space empowerment methods.
