اثربخشي آموزش تنظيم شناختي هيجان بر اجتناب تجربي زنان مبتلا به اختلال وسواس هاي فكري–عملي

The Effectiveness of Cognitive Emotion Regulation Training on Experiential l Avoidance of Women with Obsessive- Compulsive Disorder

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش تنظيم شناختي هيجان بر اجتناب تجربي زنان مبتلا به اختلال وسواس هاي فكري–عملي شهركرمانشاه بود. پژوهش حاضر نيمه آزمايشي است. طرح نيمه آزمايشي پژوهش حاضر پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. به منظور انتخاب شركت كنندگان پژوهش، بر اساس فرمول كوكران 1500 نفر از زنان 20 تا 45 ساله به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب گرديد. از 169 نفري كه تشخيص وسواس فكري عملي را دريافت كردند 40 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند و به صورت تصادفي و با همتا سازي در گروه هاي آزمايش و گواه گمارده شدند. گمارش اعضا به اين صورت بود كه 20 نفر در گروه آزمايش پروتكل درماني مربوط به آموزش تنظيم شناختي هيجان و 20 نفر در گروه كنترل مداخله اي دريافت نكردند. پرسشنامه هاي شدت وسواس فكري عملي ييل براون و مقياس چند بعدي اجتناب تجربي در چهار مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري اول و دوم با فاصله زماني (يك ماهه) تكميل شدند. براي تجزيه و تحليل داده ها، روش تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر به كار برده شد.. نتايج نشان داد آموزش تنظيم شناختي هيجان بر اجتناب تجربي در نمرات پس آزمون معني دار است. يافته هاي اين پژوهش به طور بالقوه اثرات كاربردي مهمي براي درمانگران جهت توجه به اثربخشي درمان متمركز بر تنظيم شناختي هيجان بر اجتناب تجربي بيماران زن مبتلا به وسواس فكري-عملي دارد.

The purpose of this study was to determine the effectiveness of cognitive emotion regulation training on the experiential avoidance of women with obsessive-compulsive disorder in Kermanshah city. The present study was a quasi-experimental. The quasi-experimental design of the present study was pre-test, post-test and follow-up with a control group. In order to select the participants of the study, using Cochran formula, 1500 women aged 20 to 45 years were selected by available sampling. Of the 169 people who received the diagnosis of OCD, 40 people were randomly selected and matched and randomly assigned to experimental and control groups. The members were assigned in such a way that 20 people in the experimental group receive treatment protocol related to cognitive emotion regulation training and 20 people in the control group did not receive any intervention. The Yale Brown Obsessive-Compulsive Disorder Questionnaire and the Multidimensional experiential avoidance Scale were completed in four stages: pre-test, post-test, and first and second follow-up at intervals (one month). For data analysis, the method of analysis of variance with repeated measures was used. The results showed that cognitive emotion regulation training was significant on experimental avoidance in post-test scores. Findings of this study had potentially significant practical effects for therapists to pay attention to the effectiveness of focused therapy on cognitive emotion regulation on the experiential avoidance of female patients with obsessive-compulsive disorder.