بررسي شاخص هاي ذهني كيفيت زندگي ساكنين مجتمع هاي مسكوني شهرهاي جديد ايران بر اساس ويژگيهاي معماري (مطالعه موردي شهرهاي انديشه، پرديس، پرند)

تحولات صورت گرفته در عرصه‌هاي مختلف زمينه ساز شكل دهي به مباحث جديد در عرصه مطالعه در حوزه شهرها به عنوان پديده‌هاي فضايي-جغرافيايي مي‌باشند. اگر چه شهرها در گذشته نيز از اهميت و جايگاه برجسته برخوردار بوده‌اند، اما تغييرات صورت گرفته پيرامون قدرت و سطوح قدرت، افزايش نقش آفريني بازيگران فروملي زمينه ساز شكل‌دهي به مباحث ژئوپليتيك در زمينه شهرها را فراهم آورده است. هدف نوشتار حاضر، شناخت و درك تاريخچه كلي، ماهيت فلسفي، چرايي، تعاريف موجود در زمينه ژئوپليتيك شهري به عنوان يك بحث جديد و رو به گسترش مي باشد. از اين‌رو در اين نوشتار جهت تحليل اطلاعات بيان شده، از روش تحليل محتوا بهره گرفته شده است. با بررسي تاريخچه شكل گيري مفهوم ژئوپليتيك شهري و تعاريف موجود از آن مشخص شد آنطور كه بايسته و شايسته است مفهوم و ماهيت ژئوپليتيك شهري به خوبي مشخص نشده است. بدين ترتيب نگارندگان ماهيت فلسفي ژئوپليتيك شهري را منابع جغرافيايي قدرت با تأكيد بر شهر، فضاي شهرها و حوزه نفوذ آنها و مناسبات شكل گرفته از آن در سطوح (محلي، ملي، منطقه‌اي، جهاني) مي‌دانند. نتايج بررسي كلي مفهوم‌سازي‌هاي صورت گرفته از ژئوپليتيك شهري در كارهاي مورد بررسي نشان دهنده آن است كه آن گونه كه بايسته و شايسته است مفهوم سازي درستي از ژئوپليتيك شهري صورت نگرفته است. بر اين مبنا، مي‌توان ژئوپليتيك شهري را در قالب چهار بعد (مكاني، بازيگران، كاركردي و گفتمان) در نظر گرفت و تعريف كرد.