تأثير آموزش كنترل تهوع و استفراغ حاملگي مبتني بر راهنماي تغذيه‌اي اوتاوا بر رضايت زناشويي زنان باردار

مقدمه: رضايت زناشويي در بارداري، يكي از عوامل تعيين‌كننده در ماندگاري زندگي مشترك مي‌باشد و تهوع و استفراغ حاملگي، مي‌تواند منجر به كاهش رضايت زناشويي شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير آموزش كنترل تهوع و استفراغ مبتني بر راهنماي تغذيه‌اي اوتاوا بر رضايت زناشويي زنان باردار انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1398 بر روي 44 زن باردار مراجعه‌كننده به مراكز خدمات جامع سلامت شهر گناباد انجام شد. افراد به‌صورت تخصيص تصادفي به دو گروه كنترل و آزمون تخصيص يافتند. جلسات آموزشي مبتني بر راهنماي تغذيه‌اي اوتاوا براي گروه آزمون برگزار شد. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، رضايت زناشويي اينريچ و مقياس تهوع و استفراغ رودز بود كه قبل و 4 هفته بعد از مداخله در دو گروه تكميل گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 19) و آزمون‌هاي تي مستقل، كاي اسكوئر و ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. ميزان p‌ كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: واحدهاي پژوهش قبل از مداخله از نظر ميانگين نمره معيار رودز تفاوت آماري معني‌داري نداشتند (0.28=p)، در‌حالي‌كه بعد از مداخله ميانگين نمره واحدهاي پژوهش در معيار رودز در گروه آزمون به‌صورت معني‌داري كمتر از گروه كنترل بود (0.001 p). قبل از مداخله رضايت زناشويي كل و اكثر مؤلفه‌هاي آن به‌جز مديريت مالي (0.01=p)، در گروه كنترل به‌صورت معني‌داري بيشتر از گروه آزمون بود (0.05 p). همچنين بين دو گروه از نظر ميزان رضايت زناشويي پس از مداخله تفاوت آماري معني‌داري وجود داشت (0.001 p). از نظر مقايسه تغييرات رضايت زناشويي در دو گروه، ميانگين نمره رضايت زناشويي كل در گروه آزمون بيشتر از گروه كنترل بود (0.05 p). در مقايسه درون گروهي، رضايت زناشويي در گروه آزمون پس از مداخله ميانگين بالاتري داشت (0.001 p)، ولي در گروه كنترل ميانگين رضايت زناشويي به‌صورت معني‌داري افت كرد (0.05 p).نتيجه‌گيري: استفاده از راهنماي تغذيه اوتاوا جهت كاهش تهوع و استفراغ بارداري منجر به افزايش رضايت زناشويي زنان باردار مي‌شود.