تأثير آموزش تن‌آرامي بنسون بر شدت تهوع و استفراغ در زنان باردار

مقدمه: تهوع و استفراغ، از شكايات شايع زنان در دوران بارداري است. تن‌آرامي مجموعه‌اي از تمرين‌هاي عصبي و عضلاني است كه مي‌تواند به‌عنوان درمان غيردارويي تهوع و استفراغ در بارداري مورد استفاده قرار گيرد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير تن‌آرامي بنسون بر شدت تهوع و استفراغ در زنان باردار مراجعه‌كننده به مراكز جامع سلامت شهر همدان انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني كنترل شده با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون در سال 1398 بر روي 100 زن نخست باردار 106 هفته مراجعه‌كننده به مراكز جامع سلامت شهر همدان انجام شد. افراد به‌طور تصادفي به دو گروه 50 نفره كنترل و مداخله تقسيم شدند. قبل از مداخله پرسشنامه PUQE24 براي هر دو گروه تكميل شد. گروه مداخله علاوه بر دريافت مراقبت‌هاي معمول بارداري، تمرينات تن‌آرامي را به‌مدت 4 هفته دريافت كردند. پس از پايان 4 هفته مجدداً افراد دو گروه مداخله و كنترل پرسشنامه را تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار stata (نسخه 13) و آزمون‌هاي آماري كاي دو، تست دقيق فيشر، ويلكاكسون و من‌ويتني انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين نمره تهوع و استفراغ قبل از مداخله در دو گروه مداخله و كنترل تفاوت معناداري نداشت (0.05 p). ميانگين نمرات شدت تهوع و استفراغ در گروه مداخله، قبل و بعد از مداخله از 1.60±8.30 به 2.65±5.30 كاهش يافت كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار بود (0.001 p)، همچنين در گروه كنترل از 1.51±8.38 به 1.70±7.39 تغيير يافت و اين اختلاف از نظر آماري معنادار بود (0.01=p). پس از مداخله، شدت تهوع و استفراغ در گروه مداخله به‌طور قابل توجهي كمتر از گروه كنترل بود و تفاوت از نظر آماري معنادار بود (0.001 p). نتيجه‌گيري: با توجه به تأثير تن‌آرامي بنسون در كاهش حالت تهوع و استفراغ در بارداري، آموزش آن براي تمام زنان باردار در سه ماهه اول بارداري توصيه مي‌شود.