امكان‌سنجي بازطراحي فضاي سبز شهري در قالب منظرسازي خشك هوشمندانه با رويكرد استحصال آب باران

در اين پژوهش به‌منظور معرفي روشي مناسب جهت طراحي منظرسازي خشك هوشمندانه براي فضاهاي سبز شهري و محوطه‌سازي‌هاي واحدهاي غيرمسكوني و اداري با رويكرد استحصال آب باران (بازچرخاني آب به روش نامتعارف) طرحي پيشنهادشده است. در اين طرح با استفاده از دولايه‌ي نفوذ پذير و نفوذناپذير و طراحي شبكه ي زهكش در بين دولايه با توجه به شيب بندي مناسب محوطه مي توان رواناب ناشي از بارش را استحصال نمود. همچنين به‌منظور جلوگيري از تعبيه ي زهكش هاي متفاوت با رويكرد توجيه اقتصادي اقدام به ايجاد سامانه هاي لوزي شكل كرده ايم كه وظيفه اصلي اين سامانه ها جمع‌آوري و هدايت آب حاصل از بارش به نقطه خروج سامانه و ورود آسان آن به زهكش ها جهت هدايت آب باران به منبع موردنظر است. پياده‌سازي اين سامانه ها علاوه بر افزايش رطوبت خاك به‌ويژه در محدوده خروجي هر بخش تأثير شايان توجهي در افزايش كارايي اين طرح دارد. با اجراشدن اين طرح كاهش مصرف آب و استفاده بهينه از آب استحصال‌شده سودآوري اقتصادي قابل‌توجهي حاصل مي شود و به حفظ منابع آب كمك شاياني مي كند. پايش اطلاعات محيطي مشتمل بر بارندگي روزانه، رواناب حاصل از بارندگي، تبخير، درجه حرارت خاك به وسيله تجهيزات لازم انجام گرفت. نتايج نشان داد با اين طراحي، مي توان رواناب را تا 2 برابر و رطوبت خاك منطقه را تا 5% افزايش داد و رواناب حاصل از بارش را تا حدود زيادي ذخيره نمود تا براي مصارف مختلف استفاده شود و همچنين از شدت حرارت و تبخير خاك كاسته مي شود كه همين موضوع موجب كاهش مصرف آب جهت آبياري فضاي سبز موردنظر مي شود. از طرفي با اجراي اين طرح و طراحي سامانه‌هاي تغذيه مصنوعي مناسب مي توان به‌صورت هوشمندانه بخش بيشتري از رواناب حاصل از بارش را نسبت به حالت عادي به سمت سفره هاي آب زيرزميني هدايت كرد. اين رويكرد مثبت زيست‌محيطي مي‌تواند نقش مؤثري بر كاهش روند فرونشست زمين به‌خصوص در دشت‌هاي كشور ايران داشته باشد.