تحليل تاثيرات متقابل صنعت بيمه و گردشگري در ايران با رويكرد مدل‌سازي معادلات ساختاري

توسعه صنعت گردشگري درگرو رشد هم‌زمان خدمات متنوع قابل‌ارائه است. در اين ميان خدماتي كه موجب اطمينان و آسودگي خاطر گردشگران نسبت به رويدادهاي حين سفر مي‌شود، افزايش رضايت آن‌ها و به‌تبع آن افزايش تقاضا در اين بخش را در پي خواهد داشت. تهديدهاي مادي و معنوي پيش روي گردشگران در حين سفر، ارائه پيشنهاد‌هاي بيمه‌اي متناسب با نياز آن‌ها و شرايط مقصد را نيازمند توجه ساخته است. بنابراين طراحي و پياده‌سازي خدمات مطلوب بيمه گردشگري متناسب با نيازهاي گردشگران در اين صنعت مسئلهٔ موردتوجه اين پژوهش است. هدف، شناخت مؤلفه‌هاي متقابل صنعت بيمه و گردشگري و بررسي شدت ارتباط ميان آن‌ها است تا توان تصميم‌گيرندگان را در توسعه خدمات حوزه گردشگري افزايش دهد. به اين منظور با شناسايي متغيرهاي مؤثر بر توسعه خدمات بيمه گردشگري در بخش عرضه و تقاضا، پيمايشي ميان خبرگان صنعت بيمه و گردشگري كه داراي حداقل 5 سال سابقه بودند، انجام گرديد تا اهميت هر يك از متغيرها در ارتباط با يكديگر شناسايي شوند. به دليل نامحدود بودن جامعه آماري با استفاده از روش نمونه‌گيري گلوله برفي 250 نفر انتخاب شدند. با استفاده از روش مدل‌سازي ساختاري و پس از برازش مدل نهايي، نتايج به دست آمده نشان داد كه مهم‌ترين شاخص‌هاي مؤثر در بخش تقاضا تسهيلات حمل‌ونقل، و ساختار و تشكيلات سازمان‌هاي فعال در حوزه گردشگري است. همچنين در بخش عرضه خدمات بيمه‌اي آموزش‌هاي كاربردي به فعالان حوزه گردشگري مهم‌ترين شاخص شناسايي گرديد.