بررسي تاثير عوامل غيردرماني بر توسعه گردشگري سلامت

گردشگري سلامت يكي از شاخه‌هاي جديد توريسم بين‌المللي مي‌باشد كه در سال‌هاي اخير رشدي بيش از رشد ساير بخش‌هاي توريسم تجربه نموده است. اين مطالعه از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش گردآوري داده‌ها توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش را گردشگران خارجي سفر كرده به بيمارستان‌هاي تهران كه به تعداد400 نفر بوده اند، تشكيل مي‌دهد. براي تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران در سطح اطمينان 95% استفاده شد و نمونه اي به حجم 196 نفر تعيين شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه مي‌باشد كه براي متغير گردشگري سلامت از پرسشنامه استاندارد و همچنين براي عوامل غيردرماني از پرسشنامه خود ساخته استفاده شد، كه به صورت تصادفي مرحله اي در بين پاسخ دهندگان توزيع گرديد. روايي پرسشنامه از طريق روايي محتوا تاييد گرديد و پايايي آن از روش آلفاي كرونباخ برابر با 786/0 بود كه نشان از پايايي بالايي مي باشد. همچنين در اين پژوهش براي بررسي و آزمون فرضيه ها از رويكرد معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه در سطح اطمينان 95% تمام پنج فرضيه‌اي اصلي پژوهش كه عبارت‌اند از عوامل اقتصادي، عوامل فرهنگي، عوامل زيرساختي، عوامل حاكميتي و شرايط عمومي، بر گردشگري سلامت تاثير مثبت و معناداري دارند.