بررسي اثربخشي آموزش مهارتهاي زندگي بر مبناي آيات قرآني بر جهت گيري مذهبي و سلامت عمومي دانشجويان

مقدمه: آموزش مهارتهاي زندگي به ارتقا بهداشترواني جوانان در ابعاد زندگي كمك ميكند و از اساسيترين برنامههاي پيشگيرانه در سطح اول بهشمار ميرود. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارتهاي زندگي بر مبناي آيات قرآني بر جهتگيري مذهبي و سلامت عمومي دانشجويان انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني شاهددار تصادفيشده است. نمونهگيري در مرحله اول بصورت غيراحتمالي و هدفمند و در مرحله دوم تخصيص افراد در دو گروه به صورت كارآزمايي باليني شاهددار به روش تخصيص پاكت انجام شد. ابتدا از دانشجويان علاقمند در خوابگاههاي دختران دانشگاه علوم پزشكي مشهد خواسته شد پرسشنامههاي جهتگيري مذهبي و سلامتعمومي را تكميل نمايند و 30 نفر از دانشجوياني كه در مجموع بيشترين نمره را كسب كرده بودند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه كنترل ( 15 ) و آزمايش ( 15 ) قرارگرفتند. دادههاي به دست آمده با استفاده از روش آماري آناليز كوواريانس بهوسيله نرم افزار 25 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. SPSSV. .(P 0/ يافتهها: در انتهاي مطالعه بين ميانگين نمره سلامت عمومي گروه كنترل و گروه آزمون اختلاف معناداري وجود داشت ( 001 .(P=0/ در حاليكه در خصوص جهتگيري مذهبي اختلاف معناداري بين ميانگينهاي دو گروه مشاهده نشد ( 26 نتيجه گيري: مداخله آموزشي مهارتهاي زندگي با جهتگيري آيات قرآن در سلامتعمومي دانشجويان مؤثر بود درحاليكه در جهتگيري مذهبي دانشجويان تاثيري نداشت. بنابراين مشاوران و متخصصين سلامتروان ميتوانند با بكارگيري آيات قرآني در آموزش مهارتهاي زندگي به سلامت روان دانشجويان كمك نمايند. پيشنهاد ميشود جهت ارتقا جهتگيري مذهبي دانشجويان در مداخله آموزشي از رويكردهاي تكميلي استفاده شود.