مطالعه فون و تنوع زيستي مگس هاي مهم پزشكي شهرستان جويبار در شمال ايران، سال 1396

سابقه و هدف: مگس‌ها داراي تنوع بسيار بالا بوده و به دليل سازگاري و ارتباط نزديك با انسان قادر به انتقال بسياري از پاتوژن‌ها هستند. بنابراين اين مطالعه با هدف شناسايي و تعيين فون مگس‌هاي مهم از نظر پزشكي در شهرستان جويبار در شمال ايران انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي به مدت يك سال و ماهيانه دوبار در سايت‌هاي تعيين شده در شهرستان جويبار شامل محل دفن زباله بيمارستاني، زباله ساحلي، زباله روستايي، زباله شهري و اطراف كشتارگاه در سال 1396 انجام شد. تنوع گونه‌اي مگس‌هاي صيد شده پس از شناسايي براساس شاخص‌هاي شانون، مارگالف و يكنواختي ارزيابي شد. يافته‌ها: در اين مطالعه هفت گونه موسينيا استابولانس، موسكا دومستيكا، لوسيليا سزار، لوسيليا سريكاتا، كاليفورا ويسي‌نيا، ساركوفاگا آرگيروستوما و ساركوفاگا آفريكا ازسه خانواده كاليفوريده، ساركوفاژيده و موسيده صيد شد. بر اساس نتايج همبستگي پيرسون جمعيت مگس‌ها به‌صورت معني‌داري با افزايش دما و كاهش رطوبت افزايش مي‌يابد. شاخص شانون (H acute;) به‌ترتيب بيش‌ترين وكم‌ترين مقدار تنوع را در محل زباله‌هاي ساحلي (1.005) و زباله‌هاي شهري (0.27) نشان داد. استنتاج: گونه موسكا دومستيكا به‌عنوان فراوان‌ترين گونه در جويبار مي‌تواند نقش قابل توجهي را در بهداشت منطقه و تغييرات گونه‌اي مگس‌ها ايفا نمايد. تفاوت در مقدار تنوع گونه‌اي مگس‌ها در مناطق مختلف عمدتاً ناشي از تغييرات يكنواختي گونه در اين مناطق است. پايين بودن مقدار تنوع گونه‌اي مگس‌ها در منطقه مي‌تواند زنگ خطري براي شيوع بيماري هاي مربوطه باشد. در اين خصوص اقدامات كنترلي مانند دفع بهداشتي زباله‌ها براي جلوگيري از اپيدمي بيماري‌هاي منتقله توسط مگس‌ها ضروري به نظر مي‌رسد.