انتقال مستقيم بيني به مغز فرمولاسيون هاي نانو دارويي براي درمان اختلالات عصبي: يك مطالعه مروري

سابقه و هدف: اگر چه شيوع جهاني اختلالات عصبي مانند بيماري پاركينسون، بيماري آلزايمر، هانتينگتون و مولتيپل اسكلروزيس به‌طور پيوسته در حال افزايش است، اما هنوز انتقال موثر مولكول‌هاي دارويي در مقادير درماني به سيستم عصبي مركزي وجود ندارد. سد خوني مغزي مهم‌ترين مانع ورود داروها به مغز محسوب مي‌شود. در مطالعات اخير، انتقال داروها از راه بيني به مغز به عنوان يك روش قابل اعتماد براي عبور دارو از سد خوني مغزي براي درمان بيماري‌هاي عصبي معرفي شده است. مسير داخل بيني براي رساندن دارو به مغز با كمك فرمولاسيون‌هاي جديد نانو به طور مكرر در مدل‌هاي پيش باليني مورد بررسي قرار گرفته است. در ميان حامل‌هاي مختلفي كه براي انتقال داروها از راه بيني استفاده مي‌شود، كيتوزان به دليل عامل موثر در تعديل ميزان بار سطح داروها كاربرد زيادي دارد. از ويژگي‌هاي كليدي انتقال دارو از راه بيني مي‌توان به آسان بودن روش تجويز دارو، مدت زمان ماندگاري بيش‌تر در سطح مخاط بيني، افزايش نفوذ داروها از طريق اپيتليال بيني و كاهش متابوليسم دارو اشاره كرد. در مطالعه مروري حاضر، فرمولاسيون‌هاي جديد نانو براي انتقال دارو از طريق بيني به مغز براي درمان اختلالات عصبي مهم، مورد بررسي قرار گرفت. در مطالعات پيش باليني، انتقال دارو به مغز با كمك تكنيك‌هاي جديد انتقال از بيني موثرتر و هدفمندتر توصيف شده‌اند. با اين وجود مطالعات پيش باليني بيش‌تري براي تاييد عدم سميت و تاثيرات مفيد آن‌ها مورد نياز است تا بتوانند به راحتي در كلينيك مورد استفاده قرار گيرند.