بررسي اثرات ناشي از قرار گرفتن در معرض صداي سفيد يكنواخت بر ميزان بيان ژن SLC26A4 در حلزون گوش موش صحرايي نر

سابقه و هدف: آسيب غيرقابل برگشت در گوش داخلي به NIHL شناخته مي‌شود. مواجهه با صداي بيش از حد، مي‌تواند بيان ژن‌هاي ملكول‌هاي درگير در پيشرفت NIHL را تحت تاثير قرار دهد. ژن SLC26A4 يا همان PDS، مسئول ايجاد ناشنوايي سندروميك و غيرسندروميك است و بر روي جايگاه DFNB قرار دارد. هدف اين مطالعه، بررسي ميزان بيان ژن مورد نظر در اثر تماس با صداي سفيد يكنواخت است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، 10 سر رت نر ويستار سالم به گروه مواجهه (6=n) و گروه كنترل (4=n) تقسيم شدند. گروه‌ مواجهه در اتاقك‌هاي صوتي بازآوا در تماس با صداي سفيد يكنواخت dB5 ±110 days, SPL=6hr/day, 8 قرار گرفتند. نمونه‌گيري از حلزون گوش يك ساعت )5(=n و يك هفته )5(n= پس از قطع مواجهه انجام شد و سپس استخراج RNA، سنتز cDNA و آناليز RealTime PCR صورت گرفتند. علاوه بر اين آناليزهاي هيستولوژيك نيز انجام شد. نتايج با آزمون آماري OneWay ANOVA (فاصله اطمينان 95درصد) بررسي شدند. يافته‌ها: در هر دو نقطه زماني يك ساعت و يك هفته بعد از مواجهه، بيان ژن SLC26A4 به‌طور معناداري كاهش يافت (Pvalue به ‌ترتيب 0.0005 و 0.0003). Fold change در مقايسه با گروه نرمال (=1) به ترتيب 0.0733 و 0.00712 محاسبه شد. تصاوير هيستولوژيك آسيب‌هاي جدي به حلزون گوش را نشان دادند. استنتاج: انتظار مي‌رود در صورت مداومت مواجهه با صداي عمدي و متعاقبا كاهش بيان SLC26A4 در حلزون گوش در قطع تماس‌هاي طولاني‌تر و عدم بازگشت آن به سطح پايه خود، منجر به بروز ناشنوايي حسيعصبي شود.