بررسي بيان MHC1 توسط سلول ماكروفاژ J774 تريت شده با پروتئين نوتركيب HIV-1 Tat 49-59/HPV16, 18, 6, 11 E7 در محيط آزمايشگاهي

سابقه و هدف: پاپيلوما ويروس انساني(HPV) از جمله عوامل عفوني است كه در انسان منجر به زگيل و بدخيمي هاي پوستي ژنيتال و غيرژنيتالي مي شود. پروتئين E7اين ويروس، انكوپروتئين كوچكي است كه هدف اصلي در واكسن هاي درماني محسوب مي شود. پروتئين E7 به همراه HIV1 پپتيد Tat(49-59)نقش حفاظتي ايفا نموده كه منجر به پاسخ ايمني Th1 و CTLs ها مي شود. هدف از اين مطالعه طراحي پروتئين نوتركيب HIV1 Tat 49-59/HPV16, 18, 6, 11 E7 در محيط آزمايشگاهي بود تا بتوان عملكرد اين آنتي ژن را در بيان MHC1 مورد بررسي قرار داد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه جهت بررسي بيان MHC1 و همچنين عملكرد پپتيد Tat در عرضه پروتئين نوتركيب به سطح MHC1 از رده سلولي ماكروفاژ J774 استفاده شد. رده سلولي ماكروفاژ موشي J744 با غلظت‌هاي 10، 50 و 100 ميكروگرم از هر يك از پروتئين‌هاي داراي پپتيدTat و فاقد پپتيدTat تيمار شدند. پس از 24 ساعت سلول ها جمع آوري و سپس توسط دستگاه فلوسايتومتري خوانش شد. يافته‌ها: در اين بررسي سلول هاي J774 با پروتئين هاي E7Tat و E7 در غلظت‌هاي مختلف تريت و مورد ارزيابي قرار گرفتند. اين مطالعه نشان مي دهد كه غلظت 10 ميكروگرم از پروتئين E7Tat منجر به افزايش بيان MHC1 شده است، در حالي كه در غلظت هاي بالاتر از اين پروتئين، بيان مولكول MHC1 نسبت به گروه فاقد Tat كاهش چشمگيري داشته است. استنتاج: بررسي اين مطالعه نشان مي‌دهد كه پروتئين E7Tat در غلظت‌هاي پايين‌تر مي‌تواند به عنوان محركي در جهت افزايش بيان MHC1 عمل كند و به نظر مي‌رسد كه مي تواند در واكسن‌هاي تراپئوتيك مورد استفاده قرار گيرد.