جداسازي و تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي باكتري هاي شيگلا و سالمونلا در كودكان مبتلا به اسهال حاد مراجعه كننده به بيمارستان كودكان اميركلا بابل در سال 1398

سابقه و هدف:يكي از دلايل اصلي مرگ و مير در كودكان كمتر از 5 سال، اسهال با آلودگي به گونه هاي سالمونلا و شيگلا مي باشد. تعيين مقاومت آنتي بيوتيكي اين باكتري ها يكي از مهمترين روش ها در درمان اسهال است. اين مطالعه با هدف تعيين مقاومت آنتي بيوتيكي باكتري هاي بيماريزاي سالمونلا وشيگلا در كودكان مبتلا به اسهال حاد مراجعه كننده به بيمارستان كودكان اميركلا انجام شد. روش پژوهش:اين مطالعه مقطعي بر روي 252 نمونه مدفوع جمع آوري شده از كودكان 6 ماه تا 5 سال مبتلا به اسهال حاد مراجعه كننده به بيمارستان اميركلا در سال 1398انجام شد. نمونه ها كشت داده شدند و جداسازي باكتري ها با روش هاي معمول آزمايشگاهي انجام شد و سويه هاي شناسايي شده از نظر مقاومت آنتي بيوتيكي و فراواني ژن هاي اينتگرون كلاس I، II و III مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: از 252 نمونه گرفته شده،15سويه(5.9%) مربوط به شيگلا و 13سويه(5.1%)مربوط به سالمونلا بودند. مقاومت آنتي بيوتيكي مربوط به شيگلا وسالمونلا به ترتيب در برابر ناليديكسيك اسيد(%100)و(54%)، تريمتوپريم سولفامتوكسازول (%93)و(0%)، آزيترومايسين(%87)و (23%)، آمپي سيلين(%73) و (8%)، سفوتاكسيم (%60)و (46.1%) مشاهده گرديد.از 15سويه شيگلا تمامي آنها ESBL مثبت (بتالاكتامازمثبت) بودند در مورد سالمونلا 7سويه(9/%53) ESBL مثبت بودند. نتايج PCR نشان داد كه 11مورد(73.3%)، 14مورد(93%) و10مورد(66.7%)از سويه هاي شيگلا به ترتيب داراي ژن هاي اينتگرون كلاسI، II و هر دو كلاس اينتگرون بودند. اينتگرون كلاس III شناسايي نشد. سويه هاي سالمونلا نيز 3 مورد(23 %)داراي اينتگرون كلاس I بودند و اينتگرون كلاس II و III در اين سويه ها شناسايي نشد. نتيجه گيري:نتايج مطالعه نشان داد كه فراواني آلودگي به شيگلا و همچنين مقاومت آنتي بيوتيكي آنها بيشتر از سالمونلا مي باشد.