صورت‌بندي اصول بنيادين توسعه در مدل نورديك

مدل نورديك تبديل به يك نشان (برند) در سطح اقتصاد سياسي بين الملل شده است. پذيرش مدل سوسيال‌دموكرات تأثيراتي بسيار فراتر از نتايج صرف اقتصادي ايجاد كرده است. با اين حال اگرچه اعمال اصول بازار آزاد، نوآوري و تجارت، دولت هاي رفاه را در ميان جهان صنعتي شده با تراز بالاي GDP و كيفيت بالاي استانداردهاي زندگي رسانده است؛ اما ساخت ويژۀ اجتماعي و ثبات سياسي دولت ها را قادر مي سازد تا اين سطح از سرمايۀ اقتصادي و اجتماعي را تجربه كنند. اين ساخت اجتماعي و ثبات سياسي نيز خود برآيندي از زمينه هاي فكري اجتماعي حوزۀ نورديك است. دولت هاي رفاه فراگير نورديك، داراي نظام رفاه اجتماعي،تأمين خدمات اجتماعي و همگاني و درعين حال نظام ماليات گيري سخت گيرانه، سازوكارهاي امنيت شهروندان و ... هستند. اين سنت هاي منحصر به فرد فكري و زيست فرهنگي و اجتماعي موجود در حوزۀ نورديك، ويژگي هاي اصلي تعيين كنندۀ توسعۀ مدل نورديك محسوب مي شوند؛ سنت هايي كه هر يك بخشي جداناپذير از الگوي توسعۀ تركيبي (هيبريدي) سوسيال دموكرات –سرمايه داري در حوزۀ نورديك را صورت بندي كرده اند. پرسش اين پژوهش اين است كه چگونه سنت هاي اجتماعي – فرهنگي، هم زمينۀ شكل گيري و هم زمينۀ حل دشواري ها و معماهاي مدل دولت رفاه فراگير نورديك را صورت بندي كرده است؟ براي پاسخ به اين پرسش با استفاده از روش توصيفي – تبييني، ضمن بررسي سنت هاي اجتماعي ـ فرهنگي جامعۀ نورديك، از جمله سنت دهقاني آزاد، سنت آرمان‌شهر سوسياليستي، سنت سرمايه داري و سنت حكمراني، چگونگي پيكربندي اين سنت­ها در اصول و مباني «توسعۀ انساني»، «اقتصاد تركيبي (هيبريدي)»، «سرمايۀ اجتماعي» و «اعتماد همگاني»، «جايگاه برابري»، «همبستگي و مالكيت» و «مدل توسعه يافتگي» نورديك پژوهش مي شود.