شناسايي و اولويت‌بندي راهبرد‌هاي بازاريابي بين‌الملل نفت خام ايران در شرايط تحريم

استفاده از ابزار تحريم‌هاي نفتي يكي از راهبردهاي غرب عليه جمهوري اسلامي ايران به‌منظور تغيير رفتار ايران بوده كه طي چند سال اخير شدت بيشتري يافته است. با توجه به اهميت معاملات و مبادلات نفتي براي ايران چه از منظر درآمدهاي نفتي و چه از منظر ابزار قدرت تعاملي، شناسايي راهبردهاي مناسب جهت بازاريابي بين المللي نفت خام ايران در شرايط تحريم امري ضروري است. پژوهش حاضر كوشيده است ضمن شناسايي اين راهبردها از طريق مطالعات كتابخانه‌اي،بررسي اسناد و مدارك و مصاحبه با صاحب‌نظران اين حوزه به رتبه‌بندي آن‌ها با توجه به شاخص‌هاي طراحي‌شده با استفاده از روش تاپسيس كه يكي از روش‌هاي تحقيق در عمليات نرم است، بپردازد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد دغدغه اصلي در بحث تحريم‌هاي نفتي مسئله جابه‌جايي پول حاصل از فروش نفت است و از بين راهبردهاي شناسايي‌شده استفاده از ظرفيت پيمان‎هاي پولي دو يا چندجانبه با مشتريان نفتي،ساخت پالايشگاه‌هاي كوچك در داخل كشور، استفاده از ظرفيت اتاق تاريك و همچنين بهره‎گيري از شركت‌هاي تراستي رتبه‌هاي بهتري را از منظر راهبردهاي احصا شده كسب نموده‌اند .