بررسي كاربرد كلان داده ها و كنترل مبتني بر داده در روش هاي ساخت افزايشي مواد

در روش هاي ساخت افزايشي امكان كنترل ريزساختار، با تغيير پارامترهاي فرايند در حين ساخت قطعات وجود دارد. هدف اين مقاله بررسي كاربرد تحليل داده هاي خروجي از فرايند ساخت افزايشي مواد بر كنترل متغيرهاي ساخت، حين فرايند ساخت افزايشي مي باشد. قطعات ساخته شده با استفاده از روش ساخت افزايشي در معرض تغييرات ريزساختاري از حيث جهت گيري كريستالوگرافي و همچنين ناهمگوني خواص مكانيكي قرار دارد. اين امر سبب شد كه تحقيقات و پژوهش هاي زيادي به منظور بررسي و امكان برقراري فرايند كنترل ريزساختار و خواص در حين توليد قطعه انجام شود. در اين مقاله ابتدا چالش هاي ريزساختاري و خواص مكانيكي به وجود آمده در توليد قطعات اعم از تغييرات سختي و تغييرات دانه بندي اشاره مي شود و سپس به روش هاي كنترلي ريزساختار به منظور غلبه بر تغييرات ناخواسته ذكر شده در تحقيقات اشاره خواهد شد. توليد لايه لايه قطعات و اجراي ارزيابي ويژگي هاي قطعه توليد شده از طريق استفاده از داده هاي تصاوير دوربين مادون قرمز قبل و بعد از ايجاد هر لايه، اساس اين روش هاي كنترل كننده ريزساختار است. لذا با ايجاد يك سيستم به منظور جمع آوري و تحليل داده ها حين فرايند ساخت، امكان پيش بيني خواص و سپس تغيير پارامترهاي ساخت به منظور دستيابي به خواص مطلوب وجود خواهد داشت.