نقش روش مديريت دارايي بدهي مبتني بر ارزش در اصلاح طرح هاي بازنشستگي بخش عمومي

اكثر طرح هاي بازنشستگي بخش عمومي در كشورهاي مختلف، مزاياي قابل توجه و معيني را ارائه مي دهند. پيش بيني هاي بلند مدت نشان مي دهد كه پرداخت كامل اين مزايا سبب تهديد بسياري از منابع مالي كارفرمايان مي شود و اين بدان معني است كه يا بايد ماليات افزايش يابد يا مستمري بازنشستگي و يا ساير مخارج عمومي كاهش يابد. پايداري طرح هاي بازنشستگي و بهبود آنها براي دولت ها، نيازمند انجام اقداماتي همچون افزايش مشاركت و تعديل راهبرد سرمايه گذاري صندوق هاي بازنشستگي است. از آنجايي كه صندوق هاي بازنشستگي را مي توان نوعي بازي مجموع صفر در نظر گرفت، از اين رو چنين مداخلات و اقداماتي، ارزش توزيع مجدد بين مشاركت كنندگان در طرح هاي فعلي و آينده و نيز ماليات دهندگان فعلي و آينده را مي رساند. براي اين منظور مي توان از روش «مديريت دارايي بدهي (ALM) مبتني بر ارزش» براي برآورد ارزش نقل و انتقالات مذكور بهره گرفت. در مقاله حاضر ضمن تبيين اين روش، با استفاده از برخي طرح هاي بازنشستگي پباده سازي شده در ايالات متحده، به بررسي كاربرد اين روش در اصلاح طرح ها خواهيم پرداخت. برآوردها حاكي از آن است در صورتي كه روش ALM مبتني بر ارزش بكار گرفته شود، پايداري مالي صندوق هاي بازنشستگي تا حد زيادي تضمين و از كسري جلوگيري مي شود و صندوق هاي بازنشستگي نيز همواره پشتوانه اي اضافي براي انجام تعهدات خواهند داشت.