مدل سازي ساختاري تفسيري مديريت حكمت بنيان مدرسه

هدف از انجام اين پژوهش مدل سازي شاخص هاي زيربنايي مديريت حكمت بنيان مدرسه، به جهت نظم بخشي و جهت دهي به پيچيدگي روابط ميان شاخص هاي آن و تعيين ميزان اهميت و قدرت نفوذ آن ها جهت استقرار مديريت حكمت بنيان در مدارس بود. رويكرد اين پژوهش كمي، از نوع پيمايشي توصيفي بوده است. در اين پژوهش پس از دست يابي به شاخص هاي مديريت حكمت بنيان مدرسه، با استناد به پژوهش قبلي نگارندگان مقاله، با بهره گيري از نظرات 12 تن از خبرگان ، از تكنيك مدل­سازي ساختاري تفسيري براي رتبه بندي و ارزيابي شاخص ها استفاده شد. براي كسب بينش عميق تر و صورت بندي شدت روابط ميان شاخص ها از روش ديمتل فازي استفاده شد. نتايج نشان داده است كه دو شاخص «پيشرفت پايدار مدارس و تحقق اهداف قصد شده آموزش و پرورش» در بالاترين سطح و به عنوان شاخص هاي نتيجه اي مدل مطرحند. در سطح دوم مدل شاخص هايي همچون «رشد فرهنگ و توسعه حكيمانه سرمايه انساني» به عنوان شاخص هاي توانمندساز مديريت حكمت بنيان مدرسه خود نمايي نموده و در سطح سوم شاخص هايي چون «توانمندسازي شناختي مديران، تحقق ارزش ها در مدرسه، سازواري نظر و عمل، مديريت مشاركتي، تجربه محوري، زيبايي شناسي، فرهنگ محوري، بينش شهودي، ذهنيت فلسفي، عوامل فناورانه، عوامل فرهنگي، عوامل دانشي، مقررات و اهداف، مديريت فرصت ها» به عنوان پيشران هاي مديريت حكمت بنيان مدرسه ايفاي نقش مي كنند.