بررسي مباني نظري و اهداف برنامه درسي آموزش جهاني تحول گرا

در اين مقاله بعد از طرح معاني مختلف آموزش جهاني الگوي آموزش جهاني تحول گرا معرفي و بررسي شده است. اين الگو مباني هستي شناسانه خود چون اعتقاد به كل تفكيك ناپذير و ارتباط متقابل را در قالب مدل استعاري شبكه از جهان بيني كوانتومي گرفته است. بر همين مبنا مدل چهاربعدي برنامه درسي آموزش جهاني تحول گرا شامل ابعاد مكاني، زماني، مسائل و دروني تشريح و اهداف تربيتي آن در قالب پنج دسته هدف تبيين شده است. در ارزيابي الگوي آموزش جهاني تحول گرا مي توان گفت اين الگو داراي ويژگي هاي مثبتي چون آينده نگري، پوشش همه موضوعات و محتواي آموزشي و ايجاد انواع فرصت هاي يادگيري و همچنين تأكيد بر مفاهيمي چون كل نگري، نظام، پيچيدگي و مشاركت است. از سوي ديگر اعتبار مباني فلسفي آن مثل داعيه جهاني بودن و كل نگري جهان بيني كوانتومي نقد شده و پيچيدگيهاي مفهومي مثل رويارويي مفهوم ارتباط و وابستگي متقابل در برابر فرديت و ابهام مفاهيمي چون عدالت و صلح و همچنين تعارضات مدل چهاربعدي برنامه درسي مثل عدم توجه به جنبه عاطفي شخصيت فراگير و نمودهاي آن چون تعلقات قومي، فرقه اي و ملي و همچنين عدم وضوح مفاهيمي چون نياز و مسائل فراگيران مورد پرسش واقع شده است. به نظر مي رسد با توجه به كمبودها و ابهامات الگو و همچنين شرائط و اقتضائات مخصوص جامعه و نظام آموزشي كشورمان، اجراي كامل و بي چون و چراي اين الگو نه مطلوب است و نه ممكن و مهم بهره گيري از جنبه ها و دستاوردهاي مثبت اين الگو و همچنين تبيين دلالت هخاي آن با توجه به شرائط بومي نظام آموزشي ماست كه در همين راستا و در پايان پيشنهادهايي چون نگاه چند بعدي در طراحي برنامه درسي، نگاه كل نگرانه در ترسيم اهداف آموزشي و نگاه مشاركتي در اجرا و ارزشيابي برنامه درسي ارائه شده است.