فرهنگ سازماني در رابطه بين مديريت دانش و اثربخشي سازماني

مفهوم فرهنگ سازماني همچون يك متغير كليدي در موفقيت يا شكست مديريت دانش، همواره توجه مديران را به خود جلب كرده است. بيشتر مديران اهميت فرهنگ را درك مي كنند، اما در بيان ارتباط فرهنگ موجود با اهداف مديريت دانش دچار مشكل مي شوند. تعهد استراتژيك مديريت دانش آن است كه اثر بخشي سازماني را بهبود بخشد و در عين حال موجب ارتقاء فرصت هاي سازمان گردد. پژوهش حاضر نقش فرهنگ سازماني را بعنوان يك متغير تعديل كننده در رابطه بين مديريت دانش و اثربخشي سازماني بررسي مي كند. اثربخشي سازماني شامل مولفه هاي مزيت رقابتي، نوآوري و رشد مي باشد. در اين تحقيق، پرسشنامه فرهنگ سازماني (گروهي، ادهوكراسي، بازار و سلسله مراتبي) كمرون و كوئين(1999)، پرسشنامه هاي مديريت دانش و اثربخشي سازماني لاوسون (2003) بر روي نمونه 39 نفري در دسترس از مديران اجرايي گروه بين المللي ره شهر انجام شده است. داده هاي اين تحقيق با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج نشان داد كه فرهنگ سازماني از نوع گروهي در رابطه بين مديريت دانش و رشد نقش تعديل كنندگي دارد. بر اساس يافته هاي اين پژوهش فرهنگ گروهي به شركت كمك مي كند تا به بالاترين سطح كارآمدي و اثربخشي كه منجر به دستيابي به اهداف ماموريت و حفظ موجوديت سازمان در بلند مدت مي شود، نائل گردد.