بررسي تاثير مبنع چربي در جيره هاي حاوي علوفه و يا بدون علوفه بر عملكرد، فراسنجه ‌هاي شكمبه‌اي و متابوليت‌هاي خوني گوساله‌‌هاي شير خوار هلشتاين

Effect of fat Source with or without forage source on performance, ruminal fermentation, and blood metabolites in Holstein dairy calves

سابقه و هدف: تلاش پژوهشگران همواره يافتن بهترين تركيب جيره است تا بتواند عملكرد و سلامتي بهينه را براي حيوان فراهم كند. گزارش‌هاي متعددي در خصوص استفاده از اسيدهاي چرب جيره براي تغيير در عملكرد رشد و نيز پاسخ ايمني در گوساله‌هاي شيرخوار وجود دارد. استفاده از منبع چربي به عنوان يك راهكار براي بهبود انرژي و بهبود عملكرد رشد گوساله ها مطرح مي‌باشد. اما رابطه بين سطح علوفه مصرفي و نوع منبع چربي در گوساله‌هاي شيرخوار چندان مشخص نشده است. بنابراين مطالعه‌اي تحت عنوان بررسي اثرات منبع چربي با و يا بدون علوفه يونجه در خوراك آغازين بر عملكرد، گوارش پذيري مواد مغذي، فراسنجه‌هاي شكمبه‌اي و متابوليت‌هاي خوني گوساله‌هاي شيرخوار اجرا شد. مواد و روش‌ها: اين آزمايش با 40 راس گوساله هلشتاين (ماده) تازه متولد ‌شده با ميانگين سني 3 روز و ميانگين وزني8/1± 39 كيلوگرم با 4 تيمار و 10 تكرار به ‌صورت يك آزمايش فاكتوريل و در قالب طرح كاملاً تصادفي انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: 1) خوراك آغازين بدون روغن سويا و يونجه؛ 2) خوراك آغازين با روغن سويا (3 درصد) و يونجه (15 درصد)؛ (3) خوراك آغازين حاوي مكمل روغن پالم (3 درصد) و بدون يونجه؛ 4) خوراك آغازين حاوي مكمل روغن پالم (3 درصد) و يونجه (15 درصد) بود. مصرف خوراك به‌صورت روزانه و وزن بدن 10 روز يكبار ثبت و ضريب تبديل غذايي براي هر گروه محاسبه گرديد. براي تعيين فراسنجه‌هاي خوني در روز 36 دوره پرورشي از سياهرگ گردني خون‌گيري به عمل آمد. گوارش‌پذيري ظاهري مواد مغذي كل دستگاه گوارش (ماده آلي، الياف، پروتئين خام و عصاره اتري) با استفاده از خاكستر نامحلول اسيد اندازه گيري شد. تجزيه تحليل داده‌هاي مصرف خوراك آغازين، وزن بدن، ضريب تبديل، گوارش پذيري، تخمير شكمبه‌اي و فراسنجه‌هاي خوني توسط نرم افزار آماري SAS و رويه Mixed انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه مصرف خوراك آغازين، ميانگين افزايش وزن روزانه و وزن نهايي گوساله‌هاي شيرخوار تحت تاثير مصرف يونجه و منبع چربي قرار گرفت به طوري كه بيشترين و كمترين مصرف خوراك آغازين (635 در برابر 443 گرم در روز)، افزايش وزن روزانه (541 در برابر 671 گرم در روز)، و وزن نهايي (2/71 در برابر 6/79 كيلوگرم) به ترتيب در تيمار روغن پالم به همراه يونجه و تيمار روغن سويا به همراه يونجه مشاهده گرديد (05/0>P). كل ماده خشك مصرفي (شير + خوراك آغازين) و بازده خوراك آغازين تحت تاثير عامل منبع چربي، علوفه يونجه و اثرات متقابل آنها قرار نگرفت. گوارش‌پذيري ماده آلي در تيمار حاوي روغن سويا به همراه علوفه يونجه كمترين مقدار بود (02/0>P). بيشترين گوارش‌پذيري مواد مغذي مربوط به تيمار روغن پالم و يونجه و كمترين مقدار مربوط به تيمار روغن سويا به همراه يونجه مي‌باشد. بيشترين غلظت نيتروژن آمونياكي براي گوساله‌هاي دريافت كننده روغن سويا به همراه يونجه و كمترين مقدار مربوط به تيمار روغن پالم به همراه يونجه بود (05/0>P). غلظت اسيد چرب‌هاي كوتاه زنجير شكمبه تحت تاثير تغذيه يونجه و نوع منبع چربي و اثر متقابل آنها قرار گرفت . شكمبه، غلظت استات، پروپيونات، نسبت استات به پروپيونات و اسيدهاي چرب‌ كوتاه زنجير شاخه‌دار تحت تاثير عامل يونجه، روغن و اثر متقابل يونجه و روغن قرار نگرفت. عامل روغن و عامل متقابل روغن و علوفه توانست اثر معني‌داري را بر غلظت خوني گلوكز، انسولين و بتاهيدروكسي بوتيرات داشته باشد (05/0>P). درحاليكه منبع چربي، يونجه و اثر متقابل آنها اثر معني‌داري را بر ساير فراسنجه هاي خوني نداشتند. نتيجه‌گيري: استفاده از روغن سويا در مقايسه با روغن پالم سبب كاهش عملكرد، گوارش‌پذيري مواد مغذي و تخمير شكمبه‌اي گرديد. همچنين تغذيه روغن سويا بهمراه علوفه يونجه اثر منفي بر مصرف خوراك و عملكرد گوساله‌هاي شيري داشت در حالي كه مصرف علوفه با روغن پالم منجر به بهبود عملكرد شد.

Background and Objectives: In recent years, researchers have focused to find out the best dietary composition to provide maximum performance and health for the animals. Therefore, providing suitable nutritional conditions is aimed to improve the growth performance of calves. There are reports of the use of dietary fatty acids to alter growth performance as well as the immune response in suckling calves. Using a fat source is suggested as a way to improve energy and growth performance in calves. However, the relationship between the level of forage consumption and the type of fat source in the infant’s calves is not well understood. Therefore, the current study was designed and conducted to evaluate the effects of fat sources with or without alfalfa hay forage in the starter diet on performance, nutrient digestibility, and blood and rumen parameters of Holstein dairy calves. Materials and Methods: This experiment with 40 newborn Holstein calves with a mean age of 3 days and a mean weight of 39 ± 1.8 kg with 4 treatments and 10 replications was a factorial arrangement in a completely randomized design. Experimental treatments were included: 1) starter diet containing soybean oil supplement without alfalfa; 2) starter diet containing soybean oil supplement with 15% alfalfa; 3) starter diet containing palm oil supplement without alfalfa; 4) starter diet contained palm oil supplement along with 15% alfalfa hay. Daily starter intake and 10-d intervals body weight were recorded and the feed conversion ratio was calculated for each group. To determine blood parameters on day 36 of experiment, blood samples were taken from the jugular vein. Apparent digestibility of nutrients (organic matter, dry matter, NDF, crude protein, and ether extract) was measured using acid-insoluble ash as an internal marker. Results: The results showed that feeding alfalfa hay along with soybean oil could negatively affect the starter consumption, average daily gain, and final weight of suckling calves. Thus, the lowest starter consumption (635 vs. 443 g/d), daily gain (541 vs. 671 g/d) and final weight (71.2 vs. 79.6 kg) were found when palm fat and soybean oil was fed with alfalfa hay, respectively. Dry matter intake (milk + starter) and feed efficiency were not affected by oil, alfalfa forage, and their interactions. The results showed that the digestibility of organic matter in the treatment containing soybean oil with alfalfa was the lowest (P < 0.05). The highest digestibility was related to the treatment of palm oil with alfalfa and the lowest amount was found for soybean oil with alfalfa. The highest concentration of ammonia nitrogen was for calves receiving soybean oil with alfalfa, where the lowest amount was related to the treatment of palm oil with alfalfa (P <0.05). The results showed that alfalfa, oil and alfalfa and oil interaction had a significant effect on the short-chain fatty acid concentration (P <0.05). Rumen pH, acetate and propionate concentrations, acetate to propionate ratio, and short chain fatty acids were not affected by alfalfa, oil and their interactions. Oil supplementation and the interaction could have a significant effect on blood concentrations of glucose, insulin, and beta-hydroxybutyrate (P<0.05). While soybean oil, alfalfa, and the interaction of oil and alfalfa did not have any significant effect on blood concentrations of cholesterol, triglycerides, albumin, blood urea nitrogen, aspartate aminotransferase, and alanine aminotransferase. Conclusion: It can be concluded that despite the level of forage in the starter diet, supplementation with soybean oil reduced performance, nutrient digestibility, and also impaired ruminal fermentation compared to the diet containing palm oil. Simultaneous feeding of soybean oil and alfalfa forage had a negative effect on feed intake and performance of dairy calves, and on the other hand, when consuming forage during the pre-weaning period of calves, the use of palm oil is more advisable rather than soybean oil.