يادداشت هاي داروخانه

No Title

مقدمه صبح كه از خانه بيرون مي زنيم تا راهي محل كار شــويم، با افراد زيادي برخورد مي كنيم و روبه رو مي شــويم كه هر كدامش مي تواند براي انسان خاطره انگيز باشد. از برخورد احتمالي با رفتگر زحمتكش محله گرفته تا ديدن كساني كه هر يك به دليلي سر راهمان قرار مي گيرند و ممكن است اگر قديمي محل باشيم، سلام و عليكي هم با ما داشته باشند. از وقتي ســوار وســيله نقليه عمومي اعم از اتوبوس، مترو يا تاكسي مي شويم تا زماني كه آن را ترك مي گيريم، كساني را مي بينيم و حرف هايي مي شــنويم كه هر كدام آن ها مي تواند خاطره اي برايمان باشد، يا خاطره اي را از زمان هاي دور برايمان زنده كند. به محل كار هم كه مي رسيم و كار را شروع مي گيريم، بستگي به نوع كاري كه داريم، همه اش مي تواند تداعي كننده مســأله يا احياناً خاطره اي باشد. حالا اگر كارمان طوري باشد كه ارتباط مستقيم با مردم داشته باشيم، به اندازه تفاوت بين انســان ها و مردمي كه براي كارشان به ما مراجعه مي كنند، مي توانيم حرف براي گفتن داشته باشيم و خاطره براي بازگو كردن. با اين صغري و كبري چيدن ها مي رســيم به اين كه داروخانه از جمله مكان هايي اســت كه كاركردن در آن، يك دنيا حرف براي گفتن و يك سينه خاطره براي بازگو كردن دارد. بنابراين، تصميم گرفتم تا مســايل به وجود آمده در داروخانه را تحت عنوان «يادداشــت هاي داروخانه»قلمي كنم. مطالبي كه در پي مي آيد، حاصل اين تلاش و نتيجه حضور در داروخانه در برخورد با بيماران و مســايل جاري داروخانه است. تا چه قبول افتد و چه در نظر آيد.

No abstract