رابطه كيفيت زندگي مدرسه با توسعه قابليت هاي كارآفريني و اهداف پيشرفت دانش آموزان دختر مدرسه كارودانش شهر بندرگز

The relationship between quality of school life and developing entrepreneurship capabilities and advance goals among female students of Knowledge and Work School in Bandar-e Gaz City.

تحقيق حاضر با هدف بررسي رابطه كيفيت زندگي مدرسه با توسعه قابليت‌هاي كارآفريني و اهداف پيشرفت دانش آموزان دختر مدرسه كارودانش شهر بندرگزصورت گرفت. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي بود و جامعه آماري نيز شامل تمامي دانش آموزان دختر مدرسه كارو دانش شهر بندرگز به تعداد 190 نفر مي‌باشند كه براساس جدول گرجسي و مورگان 123 نفر از دانش آموزان دختر با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها نيز شامل پرسشنامه‌هاي استاندارد كيفيت زندگي در مدرسه اينلي و بورك (1999)، قابليت‌هاي كارآفريني زندي (1392)، اهداف پيشرفت ميگلي و همكاران (2000) بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن و رگرسيون گام به گام با استفاده از نرم‌افزار SPSS18 صورت گرفت. يافته‌ها نشان داد بين مولفه‌هاي كيفيت زندگي مدرسه (رضايت عمومي، ماجراجويي، رابطه با معلم، پيشرفت، فرصت، انسجام اجتماعي) با توسعه قابليت كارآفريني و اهداف پيشرفت در دانش آموزان دختر مدرسه كارودانش شهر بندرگز رابطه مثبت و معناداري داشت و بين عواطف منفي با توسعه قابليت كارآفريني و اهداف پيشرفت در دانش آموزان دختر مدرسه كارودانش شهر بندرگز رابطه منفي وجود دارد و همچنين ديگر نتايج تحقيق نشان داد مولفه‌هاي رابطه با معلم، فرصت و عواطف منفي قادر به پيش بيني توسعه قابليت‌هاي كارآفريني در دانش آموزان بودند ومولفه‌هاي رابطه با معلم و فرصت نيز قادر به پيش بيني اهداف پيشرفت در دانش آموزان بود.