شماره ركورد :
1252935
عنوان مقاله :
اثر سرعت سردكردن در انحلال كامل و زمان پيرسازي بر ريزساختار و سختي سوپرآلياژ IN718 توليد شده به روش ذوب گزينشي با ليزر (SLM)
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Cooling Rate After Full Solution and Aging Time on Microstructure and Hardness of IN718 Superalloy Fabricated via SLM
پديد آورندگان :
همت زاده دستگردي، حبيب دانشگاه صنايع و معادن ايران تهران , استاد شعباني، محسن پژوهشگاه مواد و انرژي مشكين دشت البرز - پژوهشكده سراميك , شجري، يزدان پژوهشگاه مواد و انرژي مشكين دشت البرز - پژوهشكده سراميك , سميعي، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - دانشكده فني و مهندسي - گروه مهندسي مواد
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
1
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
11
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
سوپرآلياژ IN718 , ذوب گزينشي با ليزر , سرعت سرد كردن , پيرسازي , ريزساختار
چكيده فارسي :
آلياژ IN718 نوعي سوپرآلياژ پايه نيكل با استحكام بالاست كه بيشتر در دماهاي متوسط و شرايط كاري خورنده استفاده مي‌شود. در پژوهش حاضر، نمونه‌هاي توليد شده باروش ذوب گزينشي با ليزر (SLM) در دماي 1040 سلسيوس و زمان 120 دقيقه، محلول‌سازي شدند. پس از انحلال، نمونه‌ها در سه محيط سردايش آب، هوا و كوره خاموش‌شده با درِ باز، سردايش شدند. در انتها، نمونه‌ها در سه شرايط استاندارد به مدت زمان 48 و 72 ساعت پيرسازي شدند. براي بررسي تأثير نرخ سرمايش پس از انحلال و زمان پيرسازي، بر مشخصه رسوبات و ريزساختار نمونه‌ها، از ميكروسكوپ الكتروني روبشي نشر ميداني (FESEM)، پراش پرتو ايكس (XRD) و آزمون سختي‌سنجي استفاده شد. نتايج نشان داد كه افزايش زمان پيرسازي در شرايط ثابت محلول‌سازي، كسر حجمي و اندازه فازهاي ثانويه را افزايش مي‌دهد. همچنين، كاهش سرعت سردكردن در مرحله محلول‌سازي، به افزايش سختي نمونه‌ها در مرحله پيرسازي منجر مي‌شود. درنهايت، با افزايش زمان پيرسازي، بيشترين سختي نمونه، 794 ويكرز بدست آمد.
چكيده لاتين :
IN718 alloy is a high strength Nickel base superalloy that mainly used in moderate temperatures and corrosive service conditions. In the present study, samples produced by selective laser melting (SLM) at 1040 °C for 120 minutes were prepared under solution treatment. After solution, the samples were cooled in three cooling media of water, air and extinguished furnace with open door. Finally, the samples were aged in three standard conditions for 48 and 72 hours. To investigate the effect of cooling rate after solution and aging time on precipitates characteristics and microstructure of samples, Field Emission Scanning Electron Microscope (FESEM), X-ray diffraction (XRD) and hardness test were used. The results showed that increasing the aging time under constant solution conditions increases the volume fraction and the size of the secondary phases. Also, reducing the cooling rate in the solution step leads to increasing the hardness of the samples in the aging stage. Finally, with increasing aging time, the maximum hardness of the sample was 794H. v.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
مواد و فناوري هاي پيشرفته
فايل PDF :
8484011
لينک به اين مدرک :
بازگشت