آينده‌نگاري راهبردي و خلق ارزش در سياست‌گذاري (مطالعه موردي: سازمان‌هاي دفاعي)

Strategic foresight and value creation in policy making (Defensive Organizations’ Case)

آينده‌نگاري راهبردي يكي از منابع حياتي سازماني است كه سازمان‌ها را قادر مي‌سازد تغييرات را شناسايي، تأثيرات اين تغييرات را بر سازمان‌ها تجزيه‌وتحليل و درنهايت براي پاسخگويي به اين تغييرات، راهبردهاي مناسب را ارائه كنند تا به مزيت رقابتي و خلق ارزش پايدار دست يابند. باوجوداينكه ارتباط مثبت بين آينده‌نگاري راهبردي و خلق ارزش تقريباً به‌طور شهودي قابل‌درك است؛ ولي اينكه چگونه آينده‌نگاري راهبردي مي‌تواند در ايجاد نوآوري و خلق ارزش در سازمان‌ها نقش ايفا كند، هنوز مشخص نيست و به ميزان درگيري آنها در فرآيند يادگيري سازماني بستگي دارد. بنابراين، مقاله حاضر به‌دنبال بررسي رابطه پياده‌سازي قابليت‌هاي آينده‌نگاري راهبردي و خلق ارزش با در نظر گرفتن نقش يادگيري سازماني است. براي اين منظور، با بررسي ادبيات و پيشينه مرتبط با اين سه حوزه، به بررسي ارتباط بين كاربست قابليت‌هاي آينده‌نگاري راهبردي، يادگيري سازماني و درنهايت خلق ارزش در سازمان‌ها با در نظر گرفتن سه عامل تعديل‌كننده (ذهن آگاهي بازيگران، ساختار سازماني و دوسوتواني) اين رابطه مي‌پردازد. با استفاده از نرم‌افزار SPSS و تحليل پرسشنامه­هاي جمع‌آوري‌شده، ابعاد چارچوب، مورد تائيد كمي قرار گرفت. نتايج نشان مي‌دهد آينده‌نگاري راهبردي از طريق افزايش يادگيري سازماني (با ضريب توافق 6559/0) تأثير معناداري بر خلق ارزش (با ضريب توافقي 6429/0) در سياست­گذاري سازمان‌هاي دفاعي دارد.

Strategic foresight is one of the vital organizational resources that enables organizations to identify changes, analyze the effects of these changes, and finally provide appropriate strategies to respond to these changes to achieve competitive advantage and create sustainable value. Although the positive relationship between strategic foresight and value creation is almost intuitive; But how strategic foresight can play a role in value creation for organizations is still unclear and depends on how involved they are in the organizational learning process. Therefore, the present article seeks to investigate the relationship between the implementation of strategic foresight capabilities and value creation using the role of organizational learning. For this purpose, by reviewing the literature and background related to these three areas, this study investigates the relationship between the application of strategic foresight capabilities, organizational learning and value creation in organizations by considering three moderating factors (actors mindfulness, Organizational context and ambidextrity) deals with this relationship. Using SPSS software and analysis of the collected questionnaires, the dimensions of the framework were quantitatively confirmed. The results show that strategic foresight has a significant effect on value creation in defensive organizations' policy making by increasing organizational learning.